اولویت بندی کاربرد انواع سامانه های آبیاری با استفاده از روش پارامتریک در منطقه اهر

اولویت بندی انواع سامانه های مختلف آبیاری جهت مدیریت صحیح منابع خاک و آب برای اراضی جنوب شهرستان اهر(۹۰۰۰ هکتار) ضروری می باشد. بدین منظور، از ویژگی های فیزیکی و شیمیایی ۴۴ خاکرخ (بافت خاک، عمق، آهک، گچ، شوری و قلیائیت) استفاده و قابلیت اراضی برای آبیاری به روش سیستم محدودیت ها و نیز تناسب محدوده مطالعاتی برای سامانه های آبیاری قطره ای، بارانی و سطحی با استفاده از روش پارامتریک تعیین شدند. نتایج کاربرد سیستم محدودیت ها نشان داد که خاک و توپوگرافی به عنوان مهم ترین عوامل محدودکننده بوده وقابلیت آبیاری منطقه مورد مطالعه در کلاس های III (اراضی قابل کشت) و IV (اراضی قابل کشت محدود) به ترتیب با وسعتی حدود ۷۵% و ۲۵% قرار می گیرد. بر اساس نتایج روش پارامتریک در مورد کاربرد آبیاری سطحی، فقط ۴% اراضی در کلاس S۱ (عالی) قرار گرفته و به ترتیب کلاس های S۲ (مناسب)، S۳ (نسبتا مناسب)، N۱(تقریبا نامناسب) و N۲ (نامناسب) حدود ۳۱%، ۴۶%، ۱۷% و ۲% مساحت مورد بررسی را شامل می شوند. همچنین قسمت های جنوبی محدوده برای آبیاری سطحی به دلیل وجود شیب زیاد مناسب نبوده و اراضی برای آبیاری بارانی و قطره ای به ترتیب درکلاس های S۲ و S۳ قرار گرفته و حدود۷۰% و ۲۵% پهنه های مطالعاتی را به خود اختصاص داده و بقیه اراضی برای آبیاری بارانی مستعدتر از آبیاری قطره ای می باشد. با استناد به نقشه های تهیه شده حدود ۵۰۰۰ هکتار از اراضی عمدتا قسمت های شمالی و حاشیه رودخانه اهرچای دارای کلاس مناسب برای آبیاری قطره ای (S۲) می باشد. در نهایت نتایج حاصله بیانگر همخوانی آن ها با عملیات اجرایی توسعه آبیاری قطره ای توسط اداره جهاد کشاورزی شهرستان اهر می باشد.

Keywords:

آبیاری بارانی , آبیاری قطره ای , آبیاری قطره ای ارزیابی اراضی , GIS