نقش گردشگری بر پرورش کودک در ساحت های تربیتی از دیدگاه قرآن و حدیث

آموزه های قرآن و سیره معصومین(ع) درباره ی حقوق و رشد کودک، همواره به تعلیم و تربیت او همگرا شده است. در قرآن کریم و احادیث، به استفاده از گردشگری با عناوینی چون؛ سیر و سفر، سیاحت، برای اهداف فردی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، به ویژه تقویت بعد عبادی سفارش شده است، و مصادیقی بر استفاده از گردشگری در جریان تربیت کودکان مشاهده می شود. هدف این پژوهش بررسی" نقش گردشگری بر پرورش کودک در ساحت های تربیتی از دیدگاه قرآن و حدیث"، است. در این پژوهش، از راهبرد استدلال منطقی در تحقیقات کیفی استفاده شد. یافته های این بررسی نشان می دهد؛ که مکتب تربیتی اسلام؛ قرآن و حدیث، بر به کارگیری روش های جذاب و فعال یادگیری در تربیت متربیان، متناسب با ویژگی ها و نیازهای آنان، تاکید دارند.همچنین گردشگری و سفرهای میدانی مدرسه موجب تقویت؛ مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان می شود. در نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران، به استفاده از این روش ها به ویژه گردشگری در برنامه ی درسی دوره ی ابتدائی توجه چندانی نمی شود. این بررسی به معرفی برخی از روش های موثر یادگیری مستند به آموزه های دینی، پرداخته است.همچنین برای نقش آفرینی گردشگری در برنامه درسی دانش آموزان ابتدائی، چارچوبی را برای نیل به ساحت های تربیتی مبتنی بر قرآن و حدیث پیشنهاد نموده است.

Keywords:

Quran and Hadith , Tourism , aspects of education , Elementary