اثربخشی مشارکت در فعالیت های گروهی اوقات فراغت بر احساس تنهایی و سلامت عمومی زنان سالمند بیوه: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

چکیده زمینه و هدف: احساس تنهایی یکی از مشکلات شایع دوران سالمندی و از عوامل تاثیرگذار بر سلامت عمومی سالمندان است. فعالیت­های گروهی با همسالان تاثیر به سزایی بر بهزیستی روانی-اجتماعی سالمندان دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشارکت در فعالیت­های گروهی اوقات فراغت بر احساس تنهایی و سلامت عمومی زنان سالمند بیوه صورت پذیرفت. مواد و روش­ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی ۶۴ زن سالمند بیوه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر جیرفت در سال ۱۳۹۶ انجام گرفت. افراد به صورت تصادفی با توجه به معیارهای ورود انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (۳۲ نفر) و کنترل (۳۲ نفر) تخصیص داده شدند. در گروه مداخله، هشت جلسه فعالیت گروهی اوقات فراغت (جلسات دو ساعته، دو بار در هفته) اجرا گردید. در گروه کنترل در طول مطالعه مداخله­ای صورت نگرفت. قبل و دو هفته بعد از مداخله، اطلاعات به کمک پرسش­نامه احساس تنهایی UCLA-LS و سلامت عمومی GHQ-۲۸ در دو گروه جمع آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری داده­ها از آزمون­های آماری t مستقل و t زوجی استفاده شد. یافته­ها: قبل از مداخله، بین میانگین نمره احساس تنهایی و سلامت عمومی دو گروه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰p>). اما بعد از مداخله، بین میانگین نمره احساس تنهایی گروه مداخله (۸۶/۵±۲۵/۲۷) در مقایسه با گروه کنترل (۶۸/۱۴±۹۰/۴۰) و هم­چنین بین میانگین نمره سلامت عمومی گروه مداخله (۰۴/۶±۶۲/۱۷) در مقایسه با گروه کنترل (۶۶/۷±۰۶/۲۹) اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد (۰۰۱/۰p<). نتیجه­گیری: مشارکت در فعالیت­های گروهی اوقات فراغت می­تواند به عنوان یک مداخله موثر در کاهش احساس تنهایی و افزایش سلامت عمومی سالمندان پیشنهاد گردد. واژه­های کلیدی :احساس تنهایی، سلامت عمومی، فعالیت اوقات فراغت، زنان سالمند بیوه

Keywords:

احساس تنهایی , سلامت عمومی , فعالیت اوقات فراغت , زنان سالمند بیوه