بررسی میزان صید دورریز صیدگاه های سواحل استان خوزستان

هدف اصلی این مطالعه توصیف و تخمین ترکیب صید دورریز و الگوی فصلی دورریز در تور گوشگیر در آبهای شمال غربی خلیج فارس در سواحل خوزستان می باشد. نمونه برداری به صورت ماهانه و با استفاده از لنج های صیادی شیلات خوزستان به مدت یک سال در آبهای استان خوزستان صورت گرفت. مناطق صیادی مورد نمونه برداری شامل لیفه، بوسیف، خورموسی و بحرکان بود. نمونه های دورریز شامل ۶۱ گونه از ۳۷ بود که تقریبا ۳۹ درصد آن ها جزء گونه ها تجاری و ۶۱ درصد غیر تجاری می باشند. سفره ماهیان(Dasyatidae) و گربه ماهیان( Ariidae) در اغلب توراندازی ها مشاهده شده اند. میانگین طولی اغلب گونه های دورریز شده خصوصا ماهیان استخوانی کمتر از ۵/۰±۱۵سانتی متر می باشد. نتایج نشان می دهد که میزان صید دورریز به ازای واحد تلاش در فصول مختلف به طور ماهانه اختلاف معنی داری نداشته است. میزان صید به ازای توراندازی، ساعت، روز و سفر در تور گوشگیر به ترتیب ۰۳/۲۰، ۰۳/۳، ۵۱/۵۴ و ۰۷/۴۳۶ کیلوگرم و به ازای شناور ۲۳/۵ تن در سال بدست آمد. نرخ و نسبت دورریز در تور گوشگیر به ترتیب ۲۳/۰ و ۳۱/۰ درصد بدست آمد. ماهیان غضروفی با ۱۲ گونه و ۶۰% در تور گوشگیر بیشترین درصد وزنی صید دورریز را تشکیل داده اند نرخ بالای افراد با اندازه های کوچک مشاهده شده برای گونه های مهم تجاری مثل شوریدهOtolithes ruber (Schneider, ۱۸۰۱)، شیر( Scomberomorus commerson (Lacepede, ۱۸۰۱، سارم دهان بزرگ(Scomberoides commersonnianus(Lacepede, ۱۸۰۱) در صید دورریز احتمالا به نقش سواحل خوزستان به عنوان مناطق نوزادگاهی مرتبط می باشد.

Keywords:

صید دورریز , صید ضمنی , گوشگیر , شمال غربی خلیج فارس