تعیین مناسب ترین روش زمین آماری تغییرات مکانی حداکثر بارش روزانه در حوضه آبخیز آتشگاه استان اردبیل

هدف این پژوهش، انتخاب مناسب ترین روش درون یابی برای برآورد تغییرات مکانی بارش روزانه در حوضه آتشگاه اردبیل می باشد. برای این منظور، از آمار ۹ ایستگاه باران­سنجی آب منطقه ای استان اردبیل استفاده گردید. پس از انجام آزمون های همگنی و استقلال داده ها، روش های درون یابی کریجینگ و کوکریجینگ جهانی با مدل برازش دایره ای، کروی، نمایی، گوسی و نرمال و همچنین روش­های عکس فاصله وزنی، تابع شعاع محور،  تخمین­گر عام و تخمین­گر موضعی با استفاده از نرم افزار ArcGIS مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور مقایسه و ارزیابی روش های استفاده شده، از معیارهای آماریMean ، RMS، ASE، MS و RMSS  استفاده شد. در هر روش به کمترین خطای آماری، کمترین رتبه و به بیشترین خطا، بیشترین رتبه اختصاص داده شد و جمع رتبه ها جهت مقایسه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش کوکریجینگ جهانی با مدل برازش دایره ای، با کسب حداقل رتبه، مناسب ترین روش درون یابی بارش برای دوره بازگشت ۲ ساله و روش کوکریجینگ جهانی با مدل برازش نرمال، با کسب پایین ترین رتبه، مناسب ترین روش درون یابی بارش روزانه برای دوره­های بازگشت ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ می­باشد. مقدار متوسط وزنی حداکثر بارش روزانه حوضه آبخیز آتشگاه برای دوره­های بازگشت ۲، ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ ساله به­ترتیب، ۵/۳۷، ۱۹/۴۸، ۴۹/۵۱، ۳۲/۵۳، ۱۴/۵۴ و ۶۹/۵۷ میلی­متر تعیین شد.

Keywords:

دوره بازگشت , کریجینگ , کوکریجینگ , مدل های قطعی , همگنی