تخمین دبی جامد ورودی به مخزن سد شهریار

ایجاد رواناب سطحی و جریان آب در آبراهه ها، کانال ها و رودخانه ها همواره توام با فرسایش خاک و حمل مواد رسوبی است. میزان رسوبات وارده به مخزن سد باعث کاهش حجم موثر مخزن و عمر مفید سد گشته و نیز اثرات نامطلوب بر عملکرد تاسیسات خروجی، دریچه های سازه های وابسته، پایداری و نیز کیفیت آب مخزن دارد. بنابراین برآورد حجم واقعی رسوبات وارده به مخزن از اهمیت بالایی برخوردار است. به دلیل پیچیدگی پدیده فرسایش و انتقال رسوب و نیز تاثیر پارامترهای مختلف بر آن،  تعیین معادلات حاکم مشکل بوده و در صورت تعیین مدل ریاضی نیز، از دقت کافی برخوردار نیستند. در این تحقیق از یکسو روش های کلاسیک و منحنی سنجه رسوب برای پیش بینی بار کل رسوب مورد استفاده قرار گرفت. و از سوی دیگر عملکرد روش های داده گرا و هوش مصنوعی نظیر شبکه های عصبی پیش خور، شعاع مبنا، رگرسیون تعمیم یافته و نیز مدل فازی عصبی جهت برآورد دبی جامد وارده به مخزن سد شهریار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصله حاکی از قابلیت و کارایی بالای روش های شبکه عصبی و فازی- عصبی و ضعف و عدم توانایی منحنی سنجه و روش های کلاسیک در برآورد رسوب داشت.

Keywords:

دبی جامد رسوب , رگرسیون تعمیم یافته , شبکه عصبی پیش خور , شبکه فازی- عصبی , شعاع مبنا , منحنی سنجه رسوب