نوروپاتی و تمرینات ورزشی : تحلیل نتایج اجرای پروتکل های تقویت عضلات در بیماریشارکوت ماری توث

مقدمهنووروپاتی ها گروهی از آسیب های ارگانیک شامل اختلالات حسی یا حرکتی نورون هستند که به صورت موضعی یا عمومی بر سیستم عصبی تاثیر می گذارند.بررسی های محققان نشان می دهد فرآیندهای آسیب در نوروپاتی ها ممکن است با مکانیسم های طبیعی عملکرد عضلات تداخل داشته باشند و باعث افتبرون دادها شوند. از این رو تدوین پروتوکل های موثر در کنترل عوارض اختلال در پیش آگهی و سیر بالینی بیماران بسیار مهم هستند. . شواهدی مبنی براثربخشی پروتکل های ورزشی در کنترل این فرآیندها وجود دارد.مواد و روش هامورد مطالعه ، خانمی ۴۵ ساله با سابقه طولانی ۱۵ ساله ابتلا به علایمی شامل ضعف اندام تحتانی و فوقانی پشتی و آتروفی عضلانی با تشخیص قطعی شارکوتماری توت تیپ ۲ بود که بدون مداخلات دارویی به مدت ۱۲ هفته تحت یک پروتکل فعالیت بدنی با شدت متوسط قرار گرفت و تمام یافته های مرتبطبامفاهیم تعادل ایستا و پویا در وی در آغاز و انتهای دوره آزمون از طریق افزارهای استاندارد ثبت و سپس تحلیل شد. نتایجنتایج آزمون های قدرت و تعادل نشان داد که قدرت ایزومتریک دورسی فلکسورهای پای راست پس از ۱۲ هفته تمرین از ۲.۳ افزایش به ۳.۱ نیوتن رسید.همین پارامتر در پای چپ از طریق بهبود از ۲.۵ به ۲.۹ نیوتون افزایش یافت. علاوه بر این، مدت زمان تعادل جفت پای فرد بیمار از ۱ ثانیه به ۱۵ ثانیهافزایش یافت.