بررسی تاثیر جهت گیری راهبردی در چابکی و تاب آوری زنجیره تامین گردشگری

با توجه به اهمیت گردشگری از نظر اقتصادی و فرهنگی و نقش پنهان آن در دستیابی به توسعه اقتصادی و حوادث و رخدادهایی که در رونق و رکود این صنعت تاثیر دارند ازجمله شرایط حاضر و بروز پاندمی کرونا، آشنایی با راهبردهایی برای تاب آوری و چابک کردن این صنعت ضروری است. ازاین رو، این پژوهش، با پرداختن به نقش جهت گیری های استراتژیک، تاثیرات کارآفرینی، زیست محیطی، زنجیره تامین، فناوری، بازار و یادگیری را در توسعه چابکی زنجیره تامین گردشگری و انعطاف پذیری زنجیره تامین گردشگری بررسی می کند. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران هتل ها و تورلیدرهای شهر تهران است که ۲۸۶ نفر براساس فرمول کوکران به منزله نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه است و تجزیه وتحلیل داده های پژوهش نیز با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار آماری SPSS و SmartPLS انجام شد. براساس نتایج، ضریب آلفای کرونباخ برای تمام متغیرهای پژوهش ۸۱۰/۰ است که در سطح مطلوب است و نشان از اعتبار سنجه های پژوهش دارد. در این پژوهش، به بررسی تاثیر شش جهت گیری مختلف درخصوص تاب آوری و چابکی زنجیره تامین گردشگری در شهر تهران پرداخته شد که ضمن تایید تاثیر جهت گیری های راهبردی در تاب آوری و چابکی زنجیره تامین گردشگری در شهر تهران مشخص شد که جهت گیری بازار بیشترین و جهت گیری یادگیری کمترین تاثیر را در تاب آوری زنجیره تامین گردشگری دارد. از طرفی، جهت گیری فناوری بیشترین و جهت گیری زیست محیطی نیز کمترین تاثیر را در چابکی زنجیره تامین گردشگری دارد.

Keywords:

مدیریت زنجیره تامین , زنجیره تامین گردشگری , تاب آوری , چابکی , جهت گیری های راهبردی