تعیین سایت های مناسب توسعه ی شهری بر اساس مولفه های ژئومورفولوژیک مطالعه ی موردی شهرارومیه

محل استقرار سکونتگاه­ها و سایر تاسیساتی که انسان ایجاد می­کند، در بسیاری از موارد تحت تاثیر عوامل محیطی به ویژه ژئومورفولوژی و زمین­شناسی است. امروزه به تبع رشد جمعیت، توسعه­ی ساخت و سازها اجتناب­ناپذیر است و تاثیر نامطلوب نیازهای بشر بر روی زمین و همچنین بهره­برداری از مناطق اطراف شهرها و روستاها برای خانه­سازی و تاسیسات اقتصادی و صنعتی گسترشی روزافزون می­یابد. در این بین، کثرت عوامل ژئومورفولوژیک و پویایی و دینامیسم محیط طبیعی، گاه امکان ارزیابی یکجای کلیه­­ی عوامل را جهت بازشناسی بهترین مکان برای جایگذاری عناصر توسعه، با مشکل مواجه می­سازد. لذا بهره­گیری از شیوه­های کارآمد ارزیابی از مهم­ترین اقدامات در راستای برنامه­ریزی بهتر خواهد بود. بر همین اساس تحقیق حاضر در پی آن است تا با استفاده از روش اولویت­بندی TOPSIS - که یک روش تصمیم­گیری قوی و تکنیکی بر اساس نزدیکی به جواب ایده­آل است- به مکانیابی بهترین مکان از نظر ساختار طبیعی و ژئومورفولوژیک، جهت توسعه­ی آتی شهر ارومیه بپردازد. در این پژوهش، با ورود لایه­های اطلاعاتی منطقه به محیط ARC GIS و بر اساس مولفه توپوگرافی که مهم­ترین محدودیت مورفولوژیک شهر ارومیه به شمار می­آید، سه سایت جهت توسعه مناسب تشخیص داده شد که سایت­های پیشنهادیآ با استفاده از مولفه­­های طبیعی و مورفولوژیک از طریق تکنیک­های ANTROPY فازی (جهت­ وزن­دهی به شاخص­ها) و TOPSIS (جهت اولویت­بندی سایت­ها) مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس یافته­های تحقیق، سایت ج در بخش شرقی شهر با ضریب CI معادل ۷۶۸۷۷/۰ به عنوان بهترین محل جهت توسعه­ی آتی شهر ارومیه در نظر گرفته شده است.

Keywords:

مولفه های ژئومورفولوژیک , مکانیابی , روش تاپسیس و آنتروپی