بررسی زنده مانی باکتری Enterobacter cloacae در چند حامل جامد و اثر زادمایه های تهیه شده بر جوانه زنی و رشد گندم

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 188

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SUST-29-3_013

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

Abstract:

در کشاورزی پایدار کودهای زیستی جایگاه ویژه ای دارند. به همین خاطر برای عرضه آن ها از حامل های مختلف برای حفظ ماندگاری و زنده مانی باکتری استفاده می شود. این تحقیق با هدف بررسی زنده مانی باکتری Enterobactercloacae بر روی حامل های مختلف جامد در مدت یک سال صورت گرفت. حامل های جامد، شامل ۱۰ تیمار باگاس، پیت، هیدروچار، بیوچار، خاک اره و پرلیت به صورت منفرد و مخلوط آن ها با پرلیت با نسبت وزنی (۱:۱) بودند. در این بررسی، زادمایه های باکتریایی تهیه شده با جمعیت اولیه یکسان (CFU/g۱۰۹) پس از نگهداری در دمای اتاق از نظر توان ماندگاری و زنده مانی باکتری مورد مقایسه قرار گرفتند. جمعیت باکتری در زمان­های ۰، ۱۵، ۳۰، ۶۰، ۹۰، ۱۲۰، ۱۸۰، ۲۷۰و ۳۶۵ روز شمارش شد. برای شمارش باکتری های زنده در حامل های میکروبی، بعد از تهیه سری های رقت از روش­ شمارش در کشت نواری درون یک پلیت استفاده شد. در این تحقیق اثرات زادمایه های تهیه شده بر جوانه زنی و رشد گیاهچه های گندم در شرایط استریل و به روش کشت در پلیت شیشه ای، در پایان ماه چهارم بررسی شد. در این دو روش خصوصیاتی از قبیل طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ساقه و ریشه و وزن تر و خشک کل ساقه و ریشه اندازه گیری شد. نتایج حاصل از شمارش باکتری ها نشان داد که از میان حامل های مورد آزمایش، بیشترین جمعیت شمارش شده بعد از گذشت یک سال در حامل باگاس (CFU/g ۱۰۹) و کمترین جمعیت شمارش شده در خاک اره به دست آمد بطوریکه بعد از گذشت ۶ ماه هیچ جمعیت زنده باکتری در خاک اره شمارش نشد. همچنین نتایج حاصل از تست جوانه زنی و رشد گیاهچه های گندم نشان داد که زادمایه های هیدروچار و باگاس+ پرلیت در کشت پلیت نتایج تکرارپذیری داشتند و در هر دو حالت در اغلب ویژگی های اندازه گیری شده، میانگین های بهتری را به خود اختصاص داده بودند. در پایان با توجهبه نتایج این آزمایش و راحتی و در دسترس بودن حامل های مورد استفاده، حامل باگاس+ پرلیت توصیه می شود.

Authors

فاطمه قاسمی پیرانلو

بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

محمدرضا ساریخانی

بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

نصرت اله نجفی

شیمی و حاصلخیزی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Abit SM, Bolster CH, Cai P and Walker SL. ۲۰۱۲. ...
  • Amonette JE and Joseph S. ۲۰۱۲. Characteristics of biochar: microchemical ...
  • Azimzadeh Y and Najafi N. ۲۰۱۶. Effects of biochar on ...
  • Bashan Y. ۱۹۹۸. Inoculants of plant growth-promoting bacteria for use ...
  • Bais HP, Vepachedu R, Gilroy S, Callaway RM and Vivanco ...
  • Besharati H, Saleh Rastin N, Malakouti MJ and Alizadeh A. ...
  • Chen B, Zhou D and Zhu L. ۲۰۰۸. Transitional adsorption ...
  • Chun Y, Sheng G, Chiou CT and Xing B. ۲۰۰۴. ...
  • Chao WL and Alexander M. ۱۹۸۴. Mineral soils as carriers ...
  • Castaldi S, Riondino M, Baronti S, Esposito F, Marzaioli R, ...
  • Egamberdiyeva D, Juraeva D, Poberejskaya S, Myachina O, Teryuhova P, ...
  • Egamberdieva D, Reckling M and Wirth S. ۲۰۱۷. Biochar-based Bradyrhizobium ...
  • Fages J. ۱۹۹۲. An industrial view of Azospirillum inoculants: formulation ...
  • Gandhi A and Sivakumar K. ۲۰۱۰. Impact of vermicompost carrier ...
  • Huber D, El-Nasshar H, Moore L, Mathre D and Wagner ...
  • Kazemi Oskuei BK, Bandehagh A, Sarikhani MR. and Komatsu S. ...
  • Khavarzi K and Rejali F. ۲۰۰۰. Use of inexpensive and ...
  • Leach A and Mumford J. ۲۰۰۸. Pesticide environmental accounting: A ...
  • Muhammad N, Dai Z, Xiao K, Meng J, Brookes PC, ...
  • Moradi Sh and Sarikhani MR. ۲۰۱۶. Comparison of dissolution of ...
  • Mashhadi Asghari S and Aliasgharzadeh N. ۲۰۰۵. Comparison of five ...
  • Malakooti MJ. ۱۹۹۴. Sustainable agriculture and increasing yield by optimizing ...
  • Owlia P, Fatemi AZ, Salimi H, Rasooli I, Sadrnia M, ...
  • Page AL, Miller RH and Keeney DR. ۱۹۸۲. Method of ...
  • Rivera‐Utrilla J, Bautista‐Toledo I, Ferro‐García MA. and Moreno‐Castilla C. ۲۰۰۱. ...
  • Roughley R. ۱۹۷۶. The production of high quality inoculants and ...
  • Stephens J and Rask H. ۲۰۰۰. Inoculant production and formulation. ...
  • Smith R. ۱۹۹۲. Legume inoculant formulation and application. Canadian Journal ...
  • Sarikhani MR. ۲۰۱۶. Practical methods for the quality control of ...
  • Salem M, Kohler J, Wurst S and Rillig MC. ۲۰۱۳. ...
  • Samonin V and Elikova E. ۲۰۰۴. A study of the ...
  • Sekar KR and Karmegam N. ۲۰۱۰. Earthworm casts as an ...
  • Shariati Sh and Alikhani A. ۲۰۱۴. The application of Pseudomonas ...
  • Van Elsas JD and Heijnen C. ۱۹۹۰. Methods for the ...
  • نمایش کامل مراجع