بررسی همبستگی بین آزمون های کفایت حرکتی بروینینکز ازرتسکی و مقیاس رشدی - حرکتی پی بادی درارزیابی مهارتهای حرکتی کودکان آموزش پذیر مبتلا به ناتوانی هوشی

چکیده : مقدمه:کودکان با ناتوانی هوشی و رشدی در عملکردهای حرکتی محدودیت ها و نقص هایی دارند . بنابراین شناخت و ارزیابی مشکلات حرکتی این کودکان در سنین پیش از دبستان جهت ارائه خدمات درمانی مناسب ضروری می باشد. هدف این پژوهش، تعیین همبستگی بین آزمونهایمهارت حرکتی بروینینکز ازرتسکی و مقیاس رشد حرکتی پی بادی -۲ درکودکان با ناتوانی هوشی و رشدی آموزش پذیر بود .مواد و روش ها:در این مطالعه مهارتهای حرکتی (درشت ، ظریف)  ۶۰ کودک باناتوانی هوشی و رشدی ۸۳-۵۴ ماهه به وسیله تست های  BOTMP وPDMS۲مورد ارزیابی قرار گرفت .یافته ها :نتایج نشان داد که بیندو تست حرکتی در نمرات کل (۹۱/۰ – ۶۵/۰ =r )، نمرات حرکات درشت              (۸۸/۰-۵۸/۰ r=) و نمرات حرکات ظریف (۸۸/۰-۶۰/۰ r=) همبستگی متوسط تا بالایی وجود داشته است .نتیجه گیری: با توجه به همبستگی متوسط تا بالای بین دو تست   BOTMP و PDMS۲ درمانگر می تواند جهت ارزیابی مهارتهای حرکتی کودکان با ناتوانی هوشی و رشدی از یکی از اینآزمون ها استفاده کند و با توجه به آیتم های مورد ارزیابی و زمان آزمون ها به نظر می رسد در این گروه از کودکان آزمونPDMS۲  بهتر از آزمونBOTMP بوده  است .   کلید واژه ها :PDMS۲ ، BOTMP ، ناتوانی هوشی ، مهارتهای حرکتی