تاثیر بازخورد حسی بر انتقال فاز نسبی در تکلیف هماهنگی دو دستی در سالمندان

مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیربازخورد حسی بر سرعت انتقال فاز نسبی الگوی هماهنگی دودستی برون مرحله در میان افراد سالمند بود.مواد و روش ها: برای این منظور، ۱۵ مرد سالمند سالم با دامنه سنی ۶۰ تا ۷۰ سال که همگی راست دست بودند به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان حرکت خود رابر روی دستگاه هماهنگی دو دستیبا فرکانس ۷۵/۰ هرتز و با الگوی هماهنگی برون مرحله شروع کرده و به تدریج هر ۵ ثانیه، ۲۵/۰ هرتز به فرکانس افزوده شد تا در نهایت فرکانس ۵ هرتز که انجام تکلیف خاتمه یابد. این تکلیف تحت ۸ وضعیت حسی متفاوت اجرا شد. داده ها توسط تحلیل واریانس۲×۲×۲ با اندازه گیری مکررو آزمون Paired t برای مقایسه های دو به دوی اثرات تعاملی با تصحیح Bonefrroni بررسی شدند.یافته ها: یافته ها نشان دادند که اثر اصلی حس عمقی (۰۰۱/۰ = P)، شنوایی(۰۰۱/ ۰=P )و اثر تعامل دوطرفه شنوایی-بینایی (۰۲۲/۰ = P) معنی دار بود. این یافته ها بر تاثیر مثبت بازخوردشنوایی و حس عمقی و همچنین تاثیر بیشتر وجود اطلاعات شنوایی در مقابل عدم وجود بینایی بر سرعت انتقال فاز نسبی دلالت کردند.نتیجه‎گیری: یافته ها نشان داد که اجرای تکلیف هماهنگی دو دستی حاضر تحت کنترل سیستم حلقه بسته بود. همچنین بازگوکننده نقش پارامتر کنترل (فرکانس) در سرعت انتقال فاز نسبی از الگوی ناپایدار به الگوی پایدارتر با افزایش سرعت حرکت بود. از آنجایی که اجرای الگوی هماهنگی سالمندان توسطمداخلات شنوایی و حس عمقی بیشتر از مداخله بینایی تخریب شد و به دنبال آن تغییرپذیری بیشتر و در نهایت انتقال فاز سریع تری را نشان دادند، می توان نتیجه گرفت که این افراد بیشتر بر حس عمقی و شنوایی خود برای اجرای الگوی هماهنگی دو دستی متکی می باشند.

Keywords:

Bimanual coordination , In-phase , Anti-phase , Relative phase , Old adult