مقایسه نوسانات پاسچر در وضعیت های مختلف ایستادن مردان جوان سالم و مبتلا به زانوی پرانتزی

مقدمه: زانوی پرانتزی ریسک فاکتوری برای بروز استئوآرتریت زانو  است. درک تغییر نوسانات پاسچر در وضعیت­های مختلف ایستادن افراد دارای زانوی پرانتزی، بینش خوبی برای پیش­گیری از بروز استئوآرتریت زانو  در این افراد خواهد داد. لذا هدف تحقیق حاضر، مقایسه نوسانات پاسچر در وضعیت های مختلف ایستادن مردان جوان سالم و مبتلا به زانوی پرانتزی بود.  مواد و روش­ها: ۸۰ نفر دانشجوی مرد سالم، شامل ۴۰ نفر دارای زانوی پرانتزی و ۴۰ نفر دارای زانوی نرمال در این تحقیق شرکت کردند. ناهنجاری زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس و گونیامتر انداز­ه­گیری شد. هر آزمودنی در پنج وضعیت ایستادن روی صفحه نیروسنج قرار گرفت تا تغییرات مرکز فشار او ثبت گردید. برای تجزیه تحلیل داده­ها از نرم افزار Matlab و SPSS و برای مقایسه متغیرهای وابسته مورد نظر از آزمون تحلیل واریانس مختلط(Mixed ANOVA)  در سطح معناداری۰۵/۰ P ≤ استفاده شد. نتایج: نوسان پاسچر در وضعیت­های دوپا چشم باز و وضعیت تک پا چشم باز بین دو گروه پرانتزی و نرمال تفاوت معناداری داشت(۰۵/۰P ≤) درحالی­که در وضعیت­های دوپا چشم بسته، تک پا چشم بسته و تک پا سربالا تفاوت معناداری مشاهده نشد. بحث: به نظر می رسد تغییرات زاویه مفصل زانو در صفحه فرونتال بر نوسانات پاسچر تاثیرگذار باشد. احتمالا یک دلیل بالاتر بودن خطر آسیب دیدگی و ابتلا به استئوآرتریت زانو  در این افراد افزایش نوسانات مرکز فشار باشد و پیشنهاد می شود برای کاهش این خطرات بر تمرینات اصلاحی تمرکز شود. کلید واژه­ها: نوسانات پاسچر، وضعیت­های مختلف ایستادن، مردان سالم، زانوی پرانتزی