کارایی کنه کش جدید سایفلومتوفن (دانی سارابا®؛ ۲۰ % SC,) برای کنترل کنه تارتن دو لکه ای Tetranychus urticae و بررسی باقیمانده آن در خیار گلخانه ای
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 338
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-10-2_007
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
Abstract:
چکیدهکنه Tetranychus urticae از آفات مهم خیار در گلخانه های کشور محسوب می شود. کنه کش سایفلومتوفن (دانی سارابا®۲۰% SC,) با دو غلظت ۰/۷۵ و ۱/۰ در هزار در گلخانه های خیار جیرفت و ورامین با دو آفت کش تترادیفون (تدیون® ۵/۷% (EC, و اسپیرومسیفن (ابرون® ۲۴%SC, ) مقایسه شدند و میزان باقیمانده سایفلومتوفن در خیار گلخانه ای اندازه گیری شد. نمونه برداری یک روز قبل از سم پاشی و سه، هفت و ۱۴ روز بعد از سم پاشی انجام شد و تعداد کنه های زنده شمارش شدند. در هر دو شهر، برای همه تیمارها تفاوت معنی داری در سه و هفت روز پس از سم پاشی مشاهده شد که تاثیر آنها در روز هفتم بیشتر بوده و سپس اثر کاهشی داشته است. در جیرفت در هفت روز پس از سم پاشی، سایفلومتوفن ۱/۰ در هزار بیشترین تاثیر را با ۹۶% نشان داد و سپس اسپیرومسیفن، سایفلومتوفن ۰/۷۵ و تدیون به ترتیب ۹۵%، ۸۴% و ۷۳% تاثیر را داشتند. در ورامین تاثیر سایفلومتوفن ۱/۰ و ۰/۷۵ در هزار، اسپیرومسیفن و تدیون در هفت روز پس از سم پاشی به ترتیب ۹۱/۵، ۷۲، ۷۰ و ۲۵/۶۷% بود. برای بررسی میزان باقیمانده سایفلومتوفن در آزمایشگاه، بیست نمونه خیار یک کیلوگرمی استخراج و آنالیز شد. آنالیز باقیمانده سایفلومتوفن ۱/۰ و ۰/۷۵ در هزار در نمونه های خیار نشان داد که در سه و هفت روز پس از سم پاشی، باقی مانده قابل اندازه گیری در خیار وجود نداشت. نتایج نشان می دهد که کنه کش سایفلومتوفن ۱/۰ در هزار در مقایسه با تترادیفون و اسپیرمسیفن می تواند به عنوان کنه کش مناسب برای کنترل کنه تارتن دو لکه ای در گلخانه خیار مورد استفاده قرارگیرد.
Keywords:
Authors
فریبا اردشیر
بخش تحقیقات جانورشناسی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشو، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران.
احمد حیدری
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات آفت کش ها، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران.
پیمان نامور
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایران.
وحیده مهدوی
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات آفت کش ها، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران.
عزیز شیخی گرجان
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات آفت کش ها، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :