به کارگیری شیوه های تسامح و تساهل در سیره تربیتی امام رضا(ع)

سیره عملی هر یک از ائمه شیعه در جایگاه خود مملو از درس های پربار است. در بررسی حوادث وقایع زندگی پربار امام رضا(ع)نکات پندآموز بسیاری وجود دارد که می توان درس های فراوانی آموخت. یکی از اصول به کار رفته در سیره رضوی تسامح و تساهل است. امام رضا(ع) با گروه های فکری و اعتقادی بسیاری به بحث و تبادل نظر می پرداختند و از راهکارهای بسیاری در این جلسات سود می جستند؛ یکی از این راهکارها استفاده از اصل تسامح و تساهل بود. این مقاله می­کوشد به شیوه توصیفی تحلیلی به این سوال پاسخ دهد که امام رضا(ع) در برخورد با پیروان ادیان مختلف از کدام شیوهای تسامح وتساهل بهره می­بردند؟ التزام به اخلاق انسانی و احترام و مهرورزی نسبت به غیر مسلمانان، مخاطب­شناسی و آشنایی با زبان و متون مقدس ادیان، آزادی فکر و بیان و به رسمیت شناختن حق سوال برای پیروان ادیان، مدارا و تسامح دینی و همزیستی مسالمت آمیز با آن­ها از مهم ترین ویژگی ها و شاخص های الگوی رفتاری امام رضا(ع) با پیروان دیگر ادیان بوده است.

Keywords:

امام رضا(ع) , تساهل و تسامح , سیره رضوی , غیرمسلمانان , تعلیم و تربیت