تاثیر همه گیری کووید ۱۹ بر میزان بازید افراد جامعه ازپارک های شهری

مناظر و فضاهای سبز شهری بخش جدایی ناپذیر فضاهای شهری می باشند که در شرایط گوناگون نقش قابل توجهی در رفاه و آسایش شهروندان دارند. با شیوع همه­گیری کووید ۱۹ و اعمال قرنطینه و فاصله اجتماعی فشارهای روحی و روانی بسیاری به افراد جامعه وارد آمد و دسترسی به پارک­های شهری نسبت به دوران قبل از همه گیری کووید ۱۹ محدود گردید. بر این اساس، هدف از این پژوهش دست یابی به تغییرات تعداد دفعات و دلایل مراجعات شهروندان به پارک­های شهری در دوران قبل و در زمان شیوع همه گیری کووید ۱۹ می باشد. در این تحقیق از منابع کتابخانه­ای و پرسشنامه به صورت برخط و توزیع از طریق ابزار ارتباطی به روز بهره گرفته شد. جهت انتخاب نمونه ها از روش انتخاب تصادفی ساده استفاده گردیده و تعداد ۱۹۸ نفر در پژوهش شرکت نمودند. برای ارزیابی داده های مستخرج از پرسشنامه ها از آزمون آماری مک نمار و میانگین امتیازی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که تعداد دفعات مراجعات به پارک­های شهری در دوران همه­گیری کووید ۱۹ به طور معنی داری کاهش یافته است؛ همچنین میانگین امتیازی تعداد دفعات مراجعات به پارک­های شهری قبل از دوران همه­ گیری کووید ۱۹، ۴۴/۳ به دست آمد که در مقایسه با میانگین امتیازی تعداد دفعات مراجعات به پارک­های شهری در دوران همه­گیری کووید ۱۹ که برابر با ۵۸/۲ می باشد در حد قابل توجهی روند نزولی مراجعات به پارک­های شهری را نشان می دهد؛ همچنین دلایل مراجعات به پارک­های شهری در دوران کووید ۱۹ نشان می دهد که از جنبه تفریحی و اجتماعی پارک­های شهری به شدت کاسته شده است. در نتیجه باید موانع و مشکلات حضور شهروندان در پارک­های شهری رفع شده و این اماکن با شرایط همه­ گیری سازگار گردند.

Keywords:

بیماری های واگیردار , فضاهای باز شهری , کرونا , فضاهای سبز شهری