بررسی سیستمی عوامل موثر بر افزایش سهم اتوبوسرانی در حمل و نقل عمومی به کمک پویایی شناسی کیفی سیستم ها (مورد مطالعه کلانشهر مشهد)

سیستم حمل و نقل شهری، سیستمی پیچیده با متغیرهای متعدد و حلقه های بازخوردی غیرخطی است. هدف این مقاله ارائه مدلی بر اساس نمودارهای علی حلقوی در سیستم حمل و نقل شهری به منظور افزایش مد اتوبوسرانی می باشد. با استفاده از این مدل، ماهیت پیچیده و پویای سیستم حمل و نقل شهری درک و تاثیر سیاست ها ارزیابی می گردد. در این تحقیق، تلاش شده است تا متغیرهای اثرگذار بر سیستم اتوبوسرانی شناسایی شوند. همچنین چگونگی تاثیرگذاری هریک از این عوامل بر استفاده از اتوبوس بررسی و تعیین گردد. از آنجایی که سیستم حمل و نقل، سیستمی پویا با ابعاد گوناگون و عوامل متعددی است که این عوامل در طول زمان متغیر هستند، بنابراین جهت شناسایی عوامل موثر بر استفاده از حمل و نقل اتوبوسرانی از روش پویایی شناسی سیستم ها استفاده شده است. در نهایت طبق بررسی مدل و نظرات خبرگان، پیشنهاداتی جهت بهبود افزایش سهم اتوبوسرانی در حمل و نقل عمومی ارائه گردید.

Keywords:

پویایی شناسی سیستم ها , حمل و نقل عمومی , سیستم اتوبوسرانی , جذابیت سفر با خودرو شخصی , ترافیک