تاثیر دی اکسید تیتانیوم و نانوسیلیس در کاهش درصد جذب آب المان های بتنی

خودتمیزشوندگی فوتوکاتالیتیک ، یکی از مهم ترین موارد استفاده از نانو تکنولوژی در صنعت ساختمان است . آلودگی های طبیعی و صنعتی مثل NOx، مونوکسیدکربن ، VOCها، کلروفنولها و آلدهیدهای ناشی از اتومبیل ها و پسابهای صنعتی ، در اثر فوتوکاتالیزر و به کمک کاتالیزر بسیار فعال نانوذرات دی اکسید تیتانیوم تجزیه می شوند. بتن خودتمیزشونده حاوی دی اکسید تیتانیوم دارای خاصیت افزایش درصد جذب آب همراه می باشد. استفاده از نانوسیلیس به همراه دی اکسید تیتانیوم می تواند این نقص را برطرف نماید. در این مقاله به بررسی تاثیر استفاده از نانوسیلیس و دی اکسید تیتانیوم در درصد جذب آب قطعات پیش ساخته بتنی اکسپوز در نمای معماری سازههای بتنی پرداخته شده است . ۴ طرح با در نظر گرفتن صفر، ۵/۲ و ۵/۳ و ۵ درصد جایگزینی سیمان با ۲TiO مورد آزمایش درصد جذب قرار گرفتند. کاهش ۵.۶% بین طرح اختلاطهای ۱N و ۳N ، تاثیر مثبت ۲TiO در جذب آب را نشان می دهد. افزایش دی اکسید تیتانیوم تا ۵/۳ درصد منجر به کاهش جذب آب در نمونه ها می شود و با افزایش آن به ۵ درصد درصد جذب آب افزایش می یابد و این به دلیل آب دوست بودن دی اکسید تیتانیوم برای درصدهای بیشتر است .

Keywords:

دی اکسید تیتانیوم , نمای پیش ساخته , نانو تکنولوژی , جذب آب , نانوسیلیس .