رابطه بین سبک های دلبستگی و راهبردهای حل تعارض فرزند-والد و خود کارامدی با نگرش

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین سبک های دلبستگی و راهبردهای حل تعارض  والد – فرزند وخودکارامدی با نگرش فرزندان به والدین است . جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دوره متوسطه مشغول به تحصیل شهرستان  تنکابن در سال ۹۵-۹۴ بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی  خوشه ای نمونه ای به حجم ۱۵۰ نمونه انتخاب شد . روش تحقیق همبستگی است . یافته ها نشان داد که: - چهار متغیر پرخاشگری پدر ، استدلال مادر ، پرخاشگری فیزیکی مادر و خودکارآمدی قدرت پیش بینی  نگرش مثبت فرزند به پدر را داراست .- چهار متغیر پرخاشگری پدر ، استدلال مادر ، خودکارآمدی و پرخاشگری فرزند قدرت پیش بینی  نگرش مثبت فرزند به مادر  را داراست . در نتیجه می توان گفت : برای نگرش مثبت پدر بیش از همه پرخاشگری پدر و کمتر از همه خودکارامدی قدرت پیش بینی را دارا است . ولی برای نگرش مثبت مادر بیش از همه پرخاشگری پدر و کمتر از همه پرخاشگری فرزند قدرت پیش بینی را دارا است.

رابطه بین سبک های دلبستگی و راهبردهای حل تعارض فرزند-والد و خود کارامدی با نگرش Keywords:

سبک دلبستگی , نگرش فرزندان , راهبرد حل تعارض والد , فرزندی خودکارامدی