مقایسه اثربخشی آموزش شفقت خود و درمان هیجان مدار در کاهش آسیب پذیری روانی- بدنی مادران کودکان با ناتوانی یادگیری
Publish place: Psychology of Exceptional Individuals، Vol: 12، Issue: 47
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 207
This Paper With 36 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPE-12-47_005
تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1401
Abstract:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش شفقت به خود و درمان هیجان مدار در کاهش آسیب پذیری روانی- بدنی مادران دارای کودک ناتوان یادگیری انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و یک پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری مادران کودکان ناتوان یادگیری مراجعه کننده به مرکز مشاوره پیوند در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در شهرستان ملارد بودند. ۴۵ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در یک گروه آزمایش ۱۵ نفره تحت برنامه آموزش شفقت خود، یک گروه آزمایش ۱۵ نفره تحت درمان هیجان مدار و یک گروه ۱۵ نفره کنترل جایگزین شدند. چک لیست علائم SCL-۲۵ دراگوتیس و همکاران (۱۹۷۴) روی سه گروه و برنامه های آموزش شفقت خود گیلبرت (۲۰۱۴) برای یک گروه آزمایش و درمان هیجان مدار گولدمن و گرینبرگ (۲۰۱۵) برای گروه آزمایش دیگر اجرا و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش شفقت خود و درمان هیجان مدار آسیب پذیری روانی- بدنی را کاهش می دهند (۰۱/۰P<). درمان هیجان مدار تاثیر بیشتری دارد و این تاثیرات در مرحله پیگیری پایدار بودند. از آن جایی که آموزش شفقت خود و درمان هیجان مدار احتمالا منجر به تغییر، تجربه و پذیرش هیجان ها می شوند، آسیب پذیری مادران را کاهش می دهند. بنابراین می توان از این روش های کارآمد برای بهبود سلامت مادران کودکان ناتوان یادگیری استفاده کرد.
Keywords:
Authors
فرزانه امجدیان
دانشجوی دکتری مشاوره، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
اصغر جعفری
استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران.
محمد قمری
دانشیار گروه مشاوره، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.