بررسی نقش جوسازمانی نوآورانه بر تاب آوری سازمانی با میانجی گری دانش آفرینی سازمانی (مطالعه موردی معلمان مقطع متوسطه دوم استان چهارمحال و بختیاری)

هدف: هدف پژوهش بررسی نقش جو سازمانی نوآورانه بر تاب آوری سازمانی بواسطه دانش آفرینی سازمانی بود.روش: جامعه پژوهش کلیه معلمان مقطع متوسطه دوم استان چهارمحال و بختیاری، که تعداد آنان برابر با ۲۶۸۷ نفر که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی بر مبنای فرمول کوکران ۳۳۷ نفر تعیین شد. روش پژوهش کمی از نوع مطالعات همبستگی و رویکرد مدل سازی معادله ساختاری کوواریانس محور است. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های جوسازمانی نوآورانه سیگل و کایمر (۱۹۷۸)، تاب آوری سازمانی پرایاگ و همکاران (۲۰۱۸) و دانش آفرینی سازمانی مدل نوناکاو تاکوچی (۲۰۱۸) استفاده شد. پایایی و روایی پرسشنامه ها با تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی بررسی شد، مقادیر پایایی پرسشنامه ها تاب آوری سازمانی (۹۳/۰)، جوسازمانی نوآورانه (۹۷/۰)، دانش آفرینی سازمانی (۹۴/۰) بود. تحلیل داده ها از نرم افزار Amos۲۳ استفاده شد. یافته ها: نشان داد جوسازمانی نوآورانه اثر مثبت و معنادار بر تاب آوری سازمانی بواسطه دانش آفرینی سازمانی در سطح ۰۰۱/۰ دارد. جوسازمانی نوآورانه بر تاب آوری سازمانی معلمان از طریق دانش آفرینی سازمانی با اثرکل و ضریب ۸۹/۰ و با اثرغیرمستقیم و ضریب ۰.۷۳ در سطح ۰.۰۰۱ معنی دار بود. نتیجه گیری: به متولیان آموزش و پرورش پیشنهاد می شود به توانمندسازی معلمان و به ایجاد چشم انداز مشترک و ارتباطات صادقانه، و شفاف در مدرسه بپردازند.

Keywords:

تاب آوری سازمانی , جوسازمانی نوآورانه , دانش آفرینی سازمانی