مروری بر روش های تشخیص آبستنی در گوسفند

روشهای مختلفی برای تشخیص آبستنی در گوسفند استفاده شده است. آبستنی و تعداد جنین، هر دو با استفاده از رادیوگرافی بعد از روز ۷۰ آبستنی به طور دقیق تشخیص داده می شوند. لمس دستگاه تناسلی از طریق رکتوم تشخیص زودهنگام آبستنی را در حیوانات بزرگ اهلی مانند گاو و مادیان تسهیل می کند، که از نظر فیزیکی در گوسفند و بز امکان پذیر نیست. ارزیابی از طریق لمس شکم می تواند یکی دیگر از راه های تشخیص آبستنی باشد، اما با دقت پایین و فقط در مراحل پیشرفته آبستنی امکان پذیر است. علاوه بر این، لاپاراتومی، لاپاراسکوپی، تست مهار روزت و بیوپسی واژینال تکنیک های هستند که مطرح شده اند، اما این روش ها در شرایط مزرعه غیرعملی هستند. سنجش غلظت استرون سولفات امکان تشخیص میش آبستن را در روز ۳۰ تا ۱۸ فراهم می سازد. سنجش غلظت پروژسترون دارای حساسیت بالا ( ۸۸ تا ۱۰۰ درصد) و ویژگی پایین ( ۶۰ تا ۷۲ درصد) در روز ۱۶ تا ۱۸ است. سنجش پروتئین B مخصوص آبستنی گوسفند PSPB با دقت ۱۰۰ درصد آبستنی را از روز ۲۶ به بعد پس از جفت گیری-تلقیح تشخیص می دهد. دقت سنجش پروژسترون، استرون سولفات و oPSPB برای تعیین تعداد جنین نسبتا پایین است. روش های اولتراسونیک A - Mode و Doppler به طور دقیق آبستنی را در نیمه دوم آبستنی تشخیص می دهند. تعداد جنین ها را نمی توان با سونوگرافی حالت A تعیین کرد، همچنین تکنیک داپلر برای دستیابی به دقت بالا نیاز به تجربه دارد. سونوگرافی Real Time B-mode وزیکول های جنینی را از روز ۲۵ بعد از جفت گیری-تلفیح شناسایی می کند، اما حساسیت تکنیک برای آبستنی زودتر از از ۲۵ روز بسیار کم است ( ۱۲ درصد). اولتراسونوگرافی B-Mode در تشخیص آبستنی، دقت ( ۹۴ تا ۱۰۰ درصد) و در مورد تعیین تعداد جنین، دقت ( ۹۲ تا ۹۹ درصد) را در روزهای ۲۹ تا ۱۰۶ آبستنی خواهد داشت. به نظر می رسد سونوگرافی Real-time B-mode عملی ترین و دقیق ترین روش برای تشخیص آبستنی و تعیین تعداد جنین در گوسفند باشد .

Keywords:

تشخیص آبستنی , اولتراسونوگرافی , گوسفند