تحلیلی بر امکان استفاده از آبدان در استقرار پوشش گیاهی برای اماکن نظامی و امنیتی مناطق بیابانی

بیابان زایی مشکل عمده بسیاری از کشورها است، کشور ما نیز تحت تاثیر بیابان زایی قرار دارد. افزایش روند بیابان زایی سبب مشکلات امنیتی و نابسامانی های اجتماعی و اقتصادی می شود. تعداد زیادی از اماکن و پادگان های نظامی به جهت حفظ امنیت ملی در مناطق بیابانی قرارگرفته اند، بنابراین ایجاد یک محیط مناسب برای بهبود وضعیت پادگان ها و اماکن نظامی در مناطق بیابانی امری ضروری به نظر می رسد. لذا ارائه روش مناسب جهت کاشت نهال در مناطق بیابانی بسیار مهم است. با توجه به شرایط آب وهوایی مناطق بیابانی، کاشت نهال در این مناطق مستلزم تامین آب موردنیاز گیاه، حداقل در سال اول رشد می باشد تا این که گیاه استقامت لازم را به دست آورد. یکی از روش های جدید کاشت درخت در شرایط بیابانی و سخت، استفاده از فناوری گرواسیس است. گرواسیس روش کاشت درخت در اراضی خشک، بیابانی و کوهستانی (سنگلاخ) بدون استفاده از آبیاری و انرژی است. با توجه به بررسی های صورت گرفته این نتیجه به دست می آید که فناوری گرواسیس و استفاده از آبدان علی رغم هزینه اولیه برای خرید و نیاز به مراقبت به منظور جلوگیری از سرقت آن، یکی از مناسب ترین روش ها برای ایجاد و توسعه پوشش گیاهی و کاشت نهال در پادگان ها و اماکن نظامی در مناطق بیابانی می باشد. این روش به دلیل عدم نیاز به کارگر و آبیاری در طول سال از یک سو سبب کاهش هزینه آبیاری می شود و از سوی دیگر به دلیل قرار گرفتن در داخل اماکن نظامی-امنیتی امکان سرقت آن ها وجود ندارد. با استفاده از این فناوری انواع درختان را می توان کاشت.

Keywords:

بیابان زایی , بیابان زدایی , ریز گرد , فناوری گرواسیس , کشت نهال