تاثیر همه گیری کووید-۱۹ بر عملکرد و کارایی بیمارستان های منتخب نظامی: یک مطالعه مقطعی

اهداف: پاندمی کووید-۱۹، تاثیر بسیاری بر عملکرد و کارایی تمام مراکز بهداشت و درمان داشت. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر همه گیری کووید-۱۹ بر وضعیت عملکرد و کارایی بیمارستان های تحت پوشش فراجا توسط مدل پابن لاسو بود. مواد و روش ها: مطالعه کاربردی حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است. این مطالعه در بین چهار بیمارستان غیرتخصصی نظامی و با استفاده از داده های سال های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در بیمارستان های نظامی تحت پوشش فراجا در شهرهای تهران، مشهد، و کرمان انجام شد. داده های مربوط به شاخص های عملکردی درصد اشغال تخت، متوسط اقامت بیماران و میزان گردش تخت با مراجعه به واحدهای مدارک پزشکی بیمارستان ها جمع آوری شد و پس از مقایسه با استانداردهای وزارت بهداشت، جهت سنجش عملکرد از مدل پابن لاسو استفاده شد. از نرم افزار SPSS ۲۲ و تی زوجی به منظور انجام تحلیل های آماری استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که به طور کلی، متوسط ضریب اشغال تخت و گردش تخت در تمامی بیمارستان ها قبل از همه گیری کووید به ترتیب ۷۵ درصد و ۷۳ درصد بود که از استاندارد کشوری بالاتر و در وضعیت مطلوب بودند. اگرچه بعد از همه گیری کووید-۱۹ متوسط اشغال تخت بیمارستان ها و طول اقامت بیماران به ترتیب ۷۰ درصد و ۳/۸ روز به دست آمد که در وضعیت نامناسب و پایین تر از استاندارد کشوری قرار داشتند و نتایج حاکی از تاثیر معنادار همه گیری بر شاخص های بیمارستانی بود (۰/۰۵p<). همچنین نتایج حاصل از بررسی کارایی بیمارستان ها توسط مدل پابن لاسو نشان داد که در دوره قبل از همه گیری، دو بیمارستان در ناحیه عملکرد کارا قرار داشتند اما بعد از همه گیری تمامی بیمارستان ها در ناحیه غیرکارا قرار گرفتند. نتیجه گیری: همه گیری کووید-۱۹ تاثیر منفی بر شاخص های عملکرد و کارایی بیمارستان ها داشته است. لذا توصیه می شود برنامه ریزی جهت بهبود شاخص های عملکردی و همچنین افزایش کارایی و اثربخش شدن فعالیت های بیمارستانی در راس برنامه ها قرار گیرند.

Keywords:

Performance , Military Hospitals , COVID-۱۹ , کارایی , بیمارستان های نظامی , کووید-۱۹