بررسی روند تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب در حوضه کارون بزرگ

در مقاله حاضر روند تغییرات کمی و کیفی در حوضه کارون بزرگ از بالادست به‎ ‎سمت پایین دست بررسی شد. برای بررسی روند تغییرات، ۱۶ ایستگاه با طول دوره آماری ۳۷ ساله (۱۳۹۰-۱۳۵۳) انتخاب گردید. پراکندگی ایستگاه ها بگونه ای در نظر گرفته شد که کل حوضه را پوشش دهند. به منظور تحلیل روند، آزمون من‎ ‎کندال اجرا گردید و مطابق این آزمون دبی در سراسر حوضه بجز بخش جنوب شرقی حوضه کاهش یافته است. تغییرات آماره z برای پارامترهای کیفی در ایستگاه های اهواز و شوشتر که در پایین دست حوضه قرار داشته شدیدتر بوده و در سطح معناداری یک درصد قرار دارند. پس‎ ‎از تحلیل غلظت آنیون ها و کاتیون ها به‎ ‎همراه تیپ و رخساره آب، تعیین گردید که ایستگاه های اهواز، گتوند و شوشتر دارای تیپ کلروره و رخساره سدیک و سایر ایستگاه ها تیپ بی کربناته و کلسیک دارند. کیفیت آب شرب در ایستگاه ها از بالا به سمت خروجی حوضه کارون بزرگ کاهش یافته و بدترین کیفیت مربوط به ایستگاه های اهواز، گتوند و شوشتر است که در محدوده قابل‎ ‎قبول قرار دارند. در بررسی کیفیت آب از‎ ‎نظر کشاورزی نیز تعیین گردید ایستگاه های اهواز، گتوند و شوشتر در C۳S۱‎ و سایر ایستگاه ها در C۲S۱‎ واقع شده اند. نتایج نشان می دهد کیفیت آب حوضه کارون بزرگ از بالادست به سمت پایین دست کاهش یافته است‎.‎

Keywords:

روند , کارون , کیفیت , من-کندال.