ازدواج فرزندخوانده با سرپرست: بررسی مقایسه ای قانون ایران و برخی کشورهای دارای قانون مبتنی بر فقه حنفیه
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 119
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFIQH-2-3_004
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1401
Abstract:
در قانون ایران، امکان ازدواج فرزندخوانده با سرپرست با وجود مصلحت بلامانع لحاظ شد. این قانون در اغلب کشورهای اسلامی دارای قانون مبتنی بر فقه حنفیه، مانند الجزایر، امارات، لیبی، سوریه و قطر، ناشی از تعریف نشدن ممنوعیت فقهی در موانع نکاح است و در برخی دیگر از کشورها، مانند تونس، دارای تفکیک قانونی برای شهروندان مسلمان و غیرمسلمان است که نشانه اعتنای قانون گذار به مشکلات ناشی از ازدواج با فرزندخوانده است. با توجه به موانع حقوقی این ماده در کشورهای اسلامی و لزوم رعایت تطبیق قوانین بر فقه در این کشورها، پاسخ به این پرسش ضروری است که: با عنایت به ناکارآمدی های حقوقی قانون مذکور، قانون گذار کشورهای اسلامی در ضمن التزام به فقه، چه راهبردی را برای برون رفت از این معضل پیشنهاد می کند؟ این قانون در ایران به سبب مغایرت با نظم عمومی جامعه و اخلاق حسنه و نیز فقدان وضوح در مفهوم «مصلحت» و مخدوش شدن نظام تربیتی فرزندخوانده محل تامل است. از سویی، امارتی مانند کراهت ازدواج با قابله یا تامل در فلسفه ایجاد رضاع، در ایجاد پارادایم ذهنی و فقهی برای قانون گذار در جهت بازنگری در قانون مذکور به نحو حکم حکومتی موثر خواهد بود. در سایر کشورهای دارای قانون مبتنی بر فقه حنفی نیز با عنایت به مصالح مرسله و استحسان و امکان جریان آنها در جعل قوانین، قابلیت واکاوی قانون وجود دارد.
Authors
اعظم خوش صورت
استادیار گروه مطالعات زنان، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :