یک دپروتکل مسیریابی توزیع شده در شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از الگوریتم ممتیک و رویکرد اشتراک زمانی برای انتخاب سرخوشه

شبکه های حسگر بی سیم شامل گره های حسگر هستند که از طریق لینک های بی سیم برای جمع آوری موثر داده ها و مسیریابی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.در چنین شبکه هایی، هریک از گره های حسگر، دستگاه های خودمختار هستند که توانایی تشخیص، آماده سازی و ارتباط با دیگر گره ها را دارند. این گره های بی سیم از نظر قدرت پردازشی، حافظه، رنج ارتباطی، پهنای باند محدود کانال و ظرفیت باتری محدودیت دارند که از بین این محدودیت ها مهم ترین محدودیت آنها ظرفیت محدود باتری است که معمولا در بسیاری از شرایط غیر قابل تعویض هستند. این محدودیت ها مشوق طراحی پروتکل هایی هستند که انرژی کارآمد هستند و می توانند به مدت زمان طولانی به شبکه کمک کنند. استفاده از خوشه بندی یکی از روش های بهبود مصرف انرژی است. سرخوشه ساده ترین هدف برای ارسال است زیرا تک گامه کار می کند و تعداد بیشتری از بسته ها را مسیریابی می کنند و بیشتر در معرض تراکم و تخلیه انرژی قرار می گیرند؛ زیرا بسته های داده ایجاد شده توسط اعضای خود را مدیریت می کنند و مانند یک گره میانی برای سرخوشه های دیگر که دور هستند و نمی توانند به طور مستقیم به سینک دسترسی پیدا کنند عمل می کنند.از طرفی یک چالش فنی در گسترش موفقیت آمیز و بهره برداری از شبکه های حسگر بی سیم استفاده موثر از پهنای باند محدود کانال می باشد. یک روش به منظور حل این چالش پخش زمانبندی استفاده از کانال با استفاده از روش راه دسترسی چندگانه تقسیم زمانی TDMA است. هرگره سرخوشه وظیفه دارد تا با استفاده از TDMA یک برنامه زمان بندی برای ارسال داده گره های عضو خوشه ایجاد کند. براین اساس در این پایان نامه یک پروتکل مسیریابی توزیع شده مبتنی بر خوشه بندی با استفاده از الگوریتم ممتیک و رویکرد اشتراک زمانی پیشنهاد می شود که قادر است مصرف انرژی را بهینه نماید و تاخیر را کاهش دهد. نتایج حاصل از شبیه سازی حاکی از عملکرد بهتر روش پیشنهادی نسبت به استاندارد IEEE۸۰۲.۱۵.۴ است.

Keywords:

شبکه حسگر بی سیم , داده کاوی مکانی , مدل داده ای کمان - نقطه توپولوژی