بررسی تطبیقی اسطوره مانوی در نمایشنامه «نیلوفر آبی» نوشته حمید امجد

این پژوهش بر آن است تا از منظری زیبایی شناختی، به جلوه های نمایشی رهایی بخشی روح در آیین مانوی بپردازد. نزد مانویان جهان آمیزه ای از نور و ظلمت است و انسان برترین جلوه این آمیختگی است. آئین مانوی، که در زمان حیات مانی از روم تا هند و از چین تا عربستان گسترش یافت، رسالت انسان را در این جهان آزاد کردن روح، یعنی رها سازی ذرات نور از بند زندان تن می داند. مانی برای بیان اندیشه اش درکتاب مقدس خود، ارژنگ، از نقاشی و امکانات بصری بهره گرفت و از این رو، هنر مانوی بیش از هر چیزی مبتنی بر هنرهای تجسمی و دیداری است. در این پژوهش نیز به منظور بررسی جلوه های تجسمی در آئین مانوی، ابتدا شرحی بر اسطوره مانوی و عناصر آن آمده و سپس جلوه های آن در نمایشنامه مطالعه و ردیابی می شود. بدین منظور نمایشنامه نیلوفر آبی انتخاب شده است. به نظر می رسد که حمید امجد، بر اساس اسطوره مانوی و به مدد نمادها و عناصر این اسطوره،کوشیده تا اندیشه رهایی و رستگاری روح را در آئین مانوی به نمایش درآورد. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که این هدف از طریق به کار بردن نمادهای آئین مانوی در یک روایت دراماتیک و داستانی و در امتزاج و بهره گیری از عناصر درام تحقق بافته است. روش پژوهش کیفی و توصیفی – تحلیلی و منابع مطالعه به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده است.

Keywords:

رستگاری روح , اسطوره مانوی , آئین , نیلوفر آبی , حمید امجد.