اثر محلول پاشی سولفات آهن و سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا در منطقه مرودشت

به منظور بررسی اثرات محلول پاشی سطوح مختلف سولفات روی و آهن بر ویژگی های کمی و کیفی کلزا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرودشت انجام گرفت. فاکتور اول شامل چهار سطح محلول پاشی سولفات روی (صفر، ۲، ۴ و ۶ در هزار) و فاکتور دوم شامل چهار سطح محلول پاشی سولفات آهن (صفر، ۲، ۴ و ۶ در هزار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر سطوح مختلف محلول پاشی سولفات روی و آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه کلزا معنی دار است. بیشترین تعداد دانه در خورجین، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در سطح کاربرد ۶ در هزار سولفات روی به دست آمد که با غلظت ۴ در هزار اختلاف معنی داری نداشت. نتایج حاصل از محلول پاشی سولفات آهن نیز نشان داد که بیشترین تعداد خورجین، تعدا دانه در خورجین، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه مربوط به محلول پاشی ۶ در هزار سولفات آهن بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با غلظت ۴ در هزار نداشت. با افزایش محلول پاشی سولفات آهن و روی درصد روغن افزایش یافت، اما این میزان افزایش از لحاظ آماری اختلاف معنی داری را نشان نداد. در کل می توان نتیجه گرفت که در مدیریت تغذیه گیاهی محلول پاشی ۴ در هزار سولفات روی و آهن برای رسیدن به عملکرد مطلوب دانه در شهرستان مرودشت می تواند توجیه اقتصادی بهتری داشته باشد.

Keywords:

درصد روغن , عملکرد روغن , مدیریت تغذیه گیاهی , عملکرد بیولوژیک , کلزا