تاثیر الگوی تدریس ایفای نقش بر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان دختر پایه دهم شهر زابل

امروزه روش تدریس معلمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از روش های تدریس که به نظر می رسد می تواند در مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان تاثیرگذار باشد، الگوی تدریس ایفای نقش است. هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر الگوی تدریس ایفای نقش بر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان دختر پایه دهم شهر زابل بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه مورد نظر شامل کلیه - دانش آموزان دختر پایه دهم شهر زابل می باشد. برای انتخاب نمونه ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این تعداد افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۱۵ نفر) و گروه گواه ( ۱۵ نفر) قرار گرفتند. دانش آموزان گروه آزمایش ۸ جلسه آموزشی ایفای نقش را هفته ای یک بار، توسط محقق دریافت کردند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل: مسئولیت پذیری اجتماعی کارول ( ۲۰۰۹ )، پرسشنامه خودکارآمدی موریس ( ۲۰۰۱ ) و پکیج برگرفته از پژوهش هلاجیان و سعدی پور ( ۱۳۹۶ ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از کوواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد، الگوی تدریس ایفای نقش بر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان تاثیر دارد. پیشنهاد می شود کارگاه های آموزشی با محوریت نقش تدریس بر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان برگزار شود.