اثر سطوح مختلف تنش آبی، نیتروژن و تراکم بذر بر عملکرد دانه گیاه ماریتیغال (Silybum marianum)

ماریتیغال یکی از گیاهان مهم دارویی به شمار می رود که در صنایع مدرن داروسازی اهمیت خاصی دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی سطوح مختلف تنش آبیاری، نیتروژن و تراکم بر عملکرد ماریتیغال بود. این تحقیق در قالب طرح  کرت های دوبار خرده شده با ۳ تکرار انجام شد. تیمار اصلی تنش آبیاری شامل ۳ سطح ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، فاکتور فرعی شامل ۳ سطح مصرف شاهد، ۷۵ و ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و فاکتور فرعی فرعی تراکم کاشت شامل فاصله بین ردیف های ۲۰، ۴۰ و ۶۰ سانتی متر در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که سطوح مختلف تنش آبیاری، نیتروژن و تراکم، تاثیر بسیار معنی داری روی عملکرد دانه در متر مربع، عملکرد دانه در هر بوته و شاخص برداشت دارد. حداکثر عملکرد دانه (۷۵/۴۷۶ گرم در متر مربع) مربوط به تنش ۵۰ میلی متر، تراکم ۲۰ سانتی متر و مصرف ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار بود. بیشترین عملکرد دانه در هر بوته (۳۵/۲۶ گرم) در تنش آبیاری ۵۰ میلی متر، تراکم ۶۰ سانتی متر و مصرف ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار حاصل شد. حداکثر شاخص برداشت (۱۴۶/۰) نیز در سطح تنش ۵۰ میلی متر، تراکم ۶۰ سانتی متر و مصرف ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار حاصل شد. حداقل میزان عملکرد دانه در متر مربع(۴۷/۶۴ گرم) در تنش آبیاری ۱۵۰ میلی متر، تراکم ۶۰ سانتی متر و مصرف ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار، کمترین عملکرد دانه در هر بوته (۴۲/۶ گرم) در تنش آبیاری ۱۵۰ میلی متر، تراکم ۴۰ سانتی متر و مصرف ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار و حداقل شاخص برداشت (۰۴۲/۰) در تنش آبیاری ۱۵۰ میلی متر، تراکم ۴۰ سانتی متر و مصرف ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار به دست آمد.

Keywords:

Silybum marianum , compositae , Grain yield , Harvest index