نقش هوش سازمانی و دین داری در کار با سلامت عمومی کارکنان نظامی
Publish place: Military Psychology، Vol: 13، Issue: 52
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 138
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMPSA-13-52_008
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1401
Abstract:
سلامت روانی تحت تاثیر عوامل مختلفی می تواند کاهش یا افزایش یابد. از جمله این عوامل هوش سازمانی و دین داری در کار می باشد. هوش سازمانی، ظرفیت سازمان ها برای ایجاد و استفاده از دانش، به منظور سازگاری با محیط است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش سازمانی و دین داری در کار با سلامت عمومی کارکنان نظامی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کارکنان نظامی شهر اردبیل ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بود که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۲۰ نفر از کارکنان نظامی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه سلامت روان گلدنبرگ و هیلر (۱۹۷۲)، پرسش نامه هوش سازمانی کارل آلبرش (۲۰۰۴) و مقیاس دین داری در کار لین و همکاران (۲۰۰۸) استفاده شد. داده ها از طریق آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار Spss ورژن ۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین هوش سازمانی و دین داری در کار با سلامت عمومی کارکنان نظامی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که سلامت عمومی کارکنان براساس متغیرهای هوش سازمانی (۰۵/۰ > P، ۰۶۲/۰= β) و دین داری در کار (۰۵/۰>P، ۱۴۷/۰=β) قابل پیشبینی است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که هوش سازمانی و دین داری در کار نقش معنی داری در پیش بینی سلامت عمومی کارکنان نظامی دارند و نیاز است که مدیران و مسوئولان نظامی توجه ویژه ای به این موضوع داشته باشند.
Keywords:
Authors
عیسی جعفری
نویسنده مسئول: دانشیار ، گروه روان شناسی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
فاطمه رسائی
کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
علی سلمانی
کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
فرشته پورمحسنی
دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :