تاثیر حضور آموزشی، اجتماعی و شناختی آنلاین بر رضایت تحصیلی با میانجی گری احساس تنهایی در دانش آموزان دختر تیزهوش دوره دوم دبیرستان

تحلیل مسیر بود. جامعه این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دبیرستان فرزانگان مقطع متوسطه دوم (۳۴۰ نفر) در سال تحصیلی ۴۰۰-۱۳۹۹ بود. حجم نمونه آماری براساس قاعده سرانگشتی کلاین برابر ۱۷۰ نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری در دسترس و با پرسشنامه آنلاین انجام شد. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش چارچوب اجتماع اکتشافی (CIF)، پرسش نامه احساس تنهایی دانشگاه کالیفرنیا (UCLA) و مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش آموزان (MSLSS) بود. تحلیل داده ها به روش آماری تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS-۲۲ و AMOS-۲۴ انجام و برای بررسی نقش واسطه ای متغیرها از آزمون بوت استراپ استفاده شد. یافته ها نشان دهنده آن بود که پس از حذف مسیر مستقیم از حضور آموزشی به احساس تنهایی، مدل علی حضور آموزشی، اجتماعی و شناختی به رضایت تحصیلی دانش آموزان از طریق نقش واسطه ای احساس تنهایی تایید شد. طبق نتایج این پژوهش، وجود حسی از حضور تاثیر چشمگیری بر کاهش احساس تنهایی دانش آموزان داشت که این امر باعث افزایش رضایت تحصیلی در آنان می شود؛ بنابراین در محیط های آنلاینی که ارتباط غیرکلامی در جلسات رودررو محدود است، حضور مدرسان و فراگیران برای پیشگیری از احساس انزوا و خلق یک محیط یادگیری آنلاین ثمربخش ضروری است.

تاثیر حضور آموزشی، اجتماعی و شناختی آنلاین بر رضایت تحصیلی با میانجی گری احساس تنهایی در دانش آموزان دختر تیزهوش دوره دوم دبیرستان Keywords:

حضور برخط در کلاس , رضایت تحصیلی , احساس تنهایی , دانش آموزان دختر تیزهوش