ارائه مدل عود اعتیاد بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه، وسواس فکری با میانجیگری هیجان خواهی در معتادان خود معرف

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 141

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MJMS-65-4_004

تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1401

Abstract:

مقدمهاعتیاد به مواد مخدر به عنوان یکی از جدی ترین مسائل اجتماعی در جهان، ابعاد مختلف جامعه شناسی، روانشناسی، حقوقی، سیاسی و اقتصادی را در بر می گیرد و زمینه ساز بسیاری از آسیب ها و انحرافات اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل عود اعتیاد بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و وسواس فکری با میانجیگری هیجان خواهی در معتادان خود معرف انجام شد. روش کارطرح پژوهش حاضر توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود و برای بررسی یافته ها از نرم افزار لیزرل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی بیماران معتاد خود معرف در حال ترک مراجعه کننده به مراکز درمان سوءمصرف مواد شهرستان های تنکابن و عباس آباد در سال ۱۳۹۹، به تعداد ۲۲۰۴ تشکیل داده که تعداد ۲۷۸ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیده و به پرسشنامه های عود اعتیاد رایت (۱۹۹۳)، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۹۸)، وسواس فکری- عملی هاجسون و راچمن (۱۹۷۷) و هیجان خواهی ماروین زاکرمن (۱۹۷۸) پاسخ دادند؛ داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایجیافته های پژوهش نشان دادند که با توجه به کمتر بودن اثر مسیر مستقیم از مسیرهای غیرمستقیم، وجود متغیر میانجی هیجان خواهی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و وسواس فکری را با عود اعتیاد افزایش داده و نقش میانجی هیجان خواهی در پژوهش حاضر مورد تایید واقع می شود. یافته های دیگر ارتباط بین طرحواره های ناسازگار اولیه و وسواس فکری را با عود اعتیاد تایید می کنند.

Keywords:

هیجان خواهی , طرحواره های ناسازگار اولیه , وسواس فکری , میانجیگر , عود اعتیاد

Authors

حمیدرضا بهرامیان

دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی ، گروه روانشناسی ، واحد تنکابن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تنکابن، ایران.

شهنام ابوالقاسمی

دانشیار، گروه روانشناسی ، واحد تنکابن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تنکابن ، ایران.) نویسنده مسئول(

محمدرضا زربخش بحری

دانشیار ، گروه روانشناسی ، واحد تنکابن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تنکابن ، ایران.