ارزیابی رضایتمندی ساکنان از کیفیت محیط سکونتی محلات پیراشهری کلانشهر رشت مبتنی بر شاخص های شهر بوم گرا(مورد: محله های حمیدیان و عینک)

با رشد سریع جمعیت شهری در جهان و افزایش نگرانی در مورد کیفیت محیطی سکونتگاهی، چالش ایجاد شهر پایدار برای زندگی در اولویت برنامه­ریزان شهری قرار گرفت و ایده بوم شهر واکنشی بر این نگرانی­ها بود. ایده بوم­شهر، را می­توان ادامه رویکرد­های توسعه شهری در چارچوب نظری الگوی توسعه پایدار برای محلات پیراشهری دانست. در این راستا، هدف  پژوهش حاضر ارزیابی رضایتمندی ساکنان از کیفیت محیط سکونتی محلات پیراشهری حمیدیان و عینک مبنی بر شاخص­های شهر بوم­گرا  است. پژوهش حاضر، از نظر هدف، کاربردی و دارای ماهیت توصیفی-تحلیلی و از نظر روش، در گروه پژوهش­ کمی قرار دارد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات نیز از مدل فازی ممدانی و نرم­افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد، درجه میزان رضایت ساکنین در تمام گویه­ها به جزء گویه­های (تعامل و ارتباط احترام­آمیز شهروندان با یکدیگر با مقدار میانگین ۱۵/۳ ،  وجود روحیه و علاقه مشارکت مردمی با مقدار میانگین ۱۲/۳،  میزان تعاملات اجتماعی در فضا­های عمومی سرسبز، جذاب و دارای عناصر طبیعی با مقدار میانگین ۰۰/۳، وجود بازار­های هنری خوداشتغالی فروش کتاب، موسیقی، صنایع دستی و تئاتر­های محلی شهر با مقدار میانگین ۱۳/۳، وجود بازار­های محلی و ارگانیک برای کشاورزان برای فروش محصولات خود با مقدار میانگین ۱۲/۳، تعداد و کیفیت فضای سبز با مقدار میانگین ۱۱/۳)، پایین­تر از حد متوسط عدد (۳) می­باشند. در ادامه نیز نتایج نشان داد، رضایت ساکنین در زیرمعیار­های (تعامل و ارتباطات مردمی با نمره ۵۶/۴، اعتماد به منابع آب با نمره ۹۶/۲)،  به ترتیب بالاترین و پایین­ترین درجه را به خود اختصاص داده­اند، همچنین بیشترین میزان رضایت ساکنین در معیار اجتماعی با نمره ۸۹/۴، و کمترین میزان در معیار شهرسازی و زیرساخت­ها و خدمات شهری با نمره ۳۲/۲، می­باشد. درنهایت نتایج تحلیل فضایی نشان داد، وضعیت معیار­های بوم­گرا در محله حمیدیان مطلوب­تر از محله عینک است.

ارزیابی رضایتمندی ساکنان از کیفیت محیط سکونتی محلات پیراشهری کلانشهر رشت مبتنی بر شاخص های شهر بوم گرا(مورد: محله های حمیدیان و عینک) Keywords:

کیفیت محیطی سکونتی , شاخص های شهر بوم گرا , محلات پیراشهری , کلانشهر رشت