چگونه توانستیم با روش تدریس مشارکتی، اعتماد به نفس و پیش رفت تحصیلی دانش آموزان پایه نهم (پرنیا و مهسا) دبیرستان دخترانه سمیه را بهبود بخشیم

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تاثیر آموزش دروس مطالعات اجتماعی و علوم تجربی به شیوه مشارکتی (فعال) و سنتی بر پیش رفت تحصیلی، اعتماد به نفس و اضطراب دانش آموزان دختر پایه نهم (پرنیا و مهسا) بوده است. در مهر ماه روش تدریس سنتی با مشارکت کمتر دانش آموزان مدنظر در کلاس های درس انجام شد، و در سایر ماه های سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ از روش های تدریس مشارکتی که اکثر دانش آموزان را درگیر آموزش و یادگیری می کند استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان گر این است که؛ یادگیری مشارکتی باعث به وجود آمدن جو خوشایندی در کلاس های درس علوم تجربی و مطالعات اجتماعی می شود که این مسئله منجر شد تا دانش آموزان با علاقه و رغبت بیش تری در فعالیت یادگیری مشارکت نمایند و همچنین باعث شد تا یادگیری معنادارتری در بین دانش آموزان به وجود آید که این موضوع موجب کاهش اضطراب امتحان و افزایش و تقویت اعتماد به نفس آنان گردید. نتایج به دست آمده بیان گر این است که میزان پیش رفت تحصیلی پرنیا و مهسا در درس علوم تجربی و مطالعات اجتماعی با توجه به روش تدریس مشارکتی نسبت به مهر ماه که تدریس دروس با مشارکت کمتر دانش آموزان صورت گرفت (تدریس سنتی)، از نظر تفاوت بین میانگین های آن ها معنادار است. زیرا در این نوع روش تدریس دانش آموز در فرآیند یاددهی- یادگیری درگیر می شود و خود را مسئول قسمتی از یادگیری خود می داند و به تدریج به درس علافه مند می شود. با توجه به این موضوع که یکی از دلایل افت نمرات دانش آموزان و ترس و اضطراب فقدان اعتماد به نفس است. نتایج حاصل بیان گر این است که یادگیری مشارکتی می تواند تاثیر بسزایی در افزایش اعتماد به نفس به همراه افزایش تعامل کلاسی در بین دانش آموزان داشته باشد. بنابراین می توان گفت که تدریس مشارکتی می تواند به عنوان یک رویکرد مناسب در تالیف کتب درسی و آموزشی مطالعات اجتماعی و علوم تجربی مورد استفاده قرار گیرد و نقش ویژه ای در کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان داشته باشد.

Keywords:

تدریس سنتی , تدریس مشارکتی , پیش رفت تحصیلی , اعتماد به نفس , اضطراب