ویژگی های اجتماعی نقاشان نوگرای ایران

هدف این مقاله نشان دادن ویژگی های اجتماعی هنرمندان نقاش نوگرای ایران است. پرسش اساسی این است که آیا می توان الگوی ثابتی به دست آورد که نشان دهنده تاثیر عوامل اجتماعی بر هنرمند شدن افراد باشد یا خیر. برای پاسخ به این پرسش لازم است ویژگیهای اجتماعی هنرمندان، در اینجا نقاشان نوگرای ایران معرفی شوند. این مقاله به لحاظ نظری به حوزه جامعه شناسی هنر مربوط می شود و بر هنرمندان تاکید دارد. چارچوب نظری جانت ولف درخصوص ویژگی های هنرمندان مورد استفاده قرار گرفته است. روش کار پیمایش و ابزار تحقیق نیز پرسشنامه همراه با مصاحبه است. متناسب با نظریه جانت ولف، تاکید من در اینجا بر ویژگی های هنرمندان در چند حوزه اصلی است که شامل خانواده، آموزش های هنری، وضعیت طبقاتی هنرمند، حمایت های دولتی، جنسیت هنرمند و ارتباطات دوستانه می شود. فرضیه اصلی مقاله هم این است که عوامل اجتماعی مذکور می توانند در حرکت فرد به سوی هنرمند شدن نقش داشته باشند. در یک جمع بندی کلی از خصوصیات غالب نقاشان نوگرای ایران می توان گفت اکثریت آنها در سال ۱۳۸۶ جوان، دارای تحصیلات عالی و متولد تهران و سایر شهرهای بزرگ ایران بودند که در زمان تحقیق در تهران زندگی می کرده اند و محل زندگی اکثر آنها در تهران در شمال شهر بوده است. نسبت مردان نقاش به زنان نقاش حدود ۴۰ به ۶۰ بوده است که نشان دهنده حائز اکثریت بودن زنان در این عرصه هنری است. اگرچه یافته ها نشان می دهند که عوامل اجتماعی مختلفی در هنرمند شدن افراد دخالت دارند اما میزان و نوع این متغیرها ممکن است از تحقیقی به تحقیق دیگر به تناسب نوع جامعه مورد مطالعه تفاوت داشته باشد.

Keywords:

جامعه شناسی نقاشی , نقاشان نوگرای , هنرمندان , هنرمندان. , ویژگی های اجتماعی