نماد شناسی گل لوتوس (نیلوفر آبی ) در معماری های کهن
Publish place: The Second International Conference on Architecture, Civil Engineering, Urban Planning, Environment and Horizons of Islamic Art
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 640
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU02_0034
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
Abstract:
این مقاله به ویژگی های گل لوتوس و جنبه ی تقدس آن در تمدنهای ایران، هند و مصر می پردازد. لوتوس نماد ایزدانی چون آناهیتا و مهر در تمدن ایران؛ ویشنو و برهما در تمدن هند و آتوم و اوزیریس در تمدن مصر باستان است . زندگی در آب و حالت خاصی که در روییدن این گل وجود دارد، سبب تقدس این گل شده است . با توجه به بررسی های انجام شده می توان لوتوس را نماد نجابت ، رشد معنوی ، کمال و چرخه ی تولد و رشد انسان نامید. به نظر می رسد که استفاده این گل در معماری ابتدا از مصر به ایران و آنگاه به هند رفته است و به مرور زمان حالت بومی به خود گرفته است . تاثیر این گل بر معماری این سه تمدن را می توان به وضوح مشاهده کرد.
Authors
مسعود ربانی
دانشجوی دکتری معماری، تهران، سی د جمال الد ین اسد آبادی
فرشید ربانی
دانشجوی کارشناسی معماری، تهران، سی د جمال الد ین اسد آبادی