بررسی نظریه گز و پیمون در خانه های دوره قاجار شیراز
Publish place: The Second International Conference on Architecture, Civil Engineering, Urban Planning, Environment and Horizons of Islamic Art
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 220
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU02_0769
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
Abstract:
نظریه پیمون از مشهورترین نظریه های معماری ایرانی است . بسیاری از بزرگان اظهار داشته اند که معماران ایرانی برای خلق فضاهای خود، از جمله حیاط مرکزی و اتاق ها، از نسبت های نظریه پیمون استفاده کرده اند. استاد پیرنیا، طبقه بندی شکلی خانه را در سه نظام فضایی پیمون بزرگ، کوچک و خرده پیمون تقسیم کرده که مبنای آن مقیاس فضایی و تعداد و نحوه چیدمان فضاهای خانه در کنار یکدیگر است . در این تحقیق ، تحقق این فرضیه در خانه های دوره قاجار شهر شیراز با دو آزمون مورد بررسی قرار گرفته است . در آزمون اول پیروی اندازه و تناسبات قسمت های سه دری ، پنج دری و حیاط با خردههای معنا دار گز و در آزمون دوم تکرار یا عدم تکرار در نسبت طول به عرض قسمت های ذکر شده مورد بررسی قرار گرفته است .
Keywords:
Authors
مریم اختیاری
استادیار دانشکده هنر معماری دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
فاطمه بحرانی
دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری دانش گاه شیراز، شیرا ز، ایران
علیرضا صلح جو
کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه شیراز، شیراز، ایران