ساماندهی و مدیریت ترافیک و عوامل کاهش آن

افزایش روزافزون وسایل نقلیه شخصی بر روی تسهیلات ناکافی حمل و نقل در شهرهای بزرگ مشکلات متعددی را برای شهروندان به وجود آورده است . از طرف دیگر ناکارآمدی حمل و نقلی غیرانبوه و فرسوده بودن آن ها روند تردد در شبکه های حمل و نقل شهر ها را دچار اختلال کرده است . از آنجایی که ۵۵ درصد از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کنند، تراکم ترافیک ناشی از این روند یکی از مشکلات فزاینده شهرداری ها به شمار می رود. شهرهای هوشمند با استفاده از داده های ترافیکی میتوانند به چندین روش ترافیک را کنترل و مدیریت کنند. سازمان ملل متحد اعلام کرده است که این رقم تا سال ۲۰۵۰ میلادی به ۶۸ درصد خواهد رسید، بنابراین شهرها باید از راهکارهای مناسب برای کنترل ترافیک استفاده کنند. یکی از موارد ایجاد آرامش برای ساکنین کلان شهرها برخورداری از هوای پاک و سیستم حمل و نقل مناسب و عدم ترافیک سنگین می باشد. در گذشته هدف طرح های کنترل ترافیک جلوگیری از ترافیک در محدوده های خاص بود اما اینک مهندسان و متخصصان کنترل ترافیک بر طراحی خیابان ها و برنامه ریزی اصولی برای استفاده صحیح از خیابان ها در ساعات اوج ترافیک و زمان فعالیت عابران پیاده متمرکز شده اند. برای شهرهای کشور که با مشکلات ترافیکی عدیده ای روبرو است ، ایجاد یکی از راه های مد نظر دست اندرکاران و تصمیم گیران، احداث خطوط مترو در سطح شهر می باشد.بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر نقش مدیریت شهری در حمل و نقل شهری با رویکرد ترافیک و کاهش آن می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد اگر استفاده از اینترنت برای خرید و فروش گسترش یابد مطمئنا در کاهش ترافیک موثر است . در آسیب شناسی ، معضل ترافیک که منشا خیلی از مشکلات امروز شهرها محسوب می شود به مواردی بر می خوریم که نشان می دهد ریشه های حل ترافیک به حوزه های فرابخش شهرداری و شهروندی می رسد.

Keywords:

ترافیک , مدیریت شهری , مترو , شهر هوشمند , حمل و نقل شهری