رویکرد بیوفیلیک در گردشگری شهری (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

زندگی انسان در گروی بقای طبیعت بوده و بدون طبیعت زندگی نیز محکوم به نابودی است. با در نظر گرفتن اهمیت طبیعت در زندگی انسان همچنین گسترش بی رویه ی شهرها، ادغام طبیعت در شهرها برای ادامه ی حیات انسان امری اجتناب ناپذیر است. حال با توجه به اهمیت ادغام طبیعت در شهرها با مفهومی تخصصی تر به عنوان شهرهای بیوفیلیک، این مقاله درصدد آن است که به بررسی تاثیر شاخص های شهر بیوفیلیک بر تصویر ادراکی، تصویر احساسی، قصد بازدید و تبلیغات دهان به دهان گردشگران اصفهان بپردازد. پژوهش حاضر کاربردی و توصیفی-تحلیلی است که داده های آن به روش های کتابخانه ای و مطالعات میدانی شامل پرسشنامه ی محقق ساخته گرداوری شده است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل افرادی است که حداقل یک بار به شهر اصفهان سفر کرده اند و برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری در محیط نرم افزار Smart PLS ۳ استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که هر چهار فرضیه ی پژوهش مورد تایید واقع شد و شاخص های شهر بیوفیلیک در اصفهان بر تصویر احساسی، تصویر ادراکی، تبلیغات دهان به دهان و قصد بازدید گردشگران تاثیرگذار بوده است و بیشترین تاثیرپذیری مربوط به عامل تصویر احساسی و کمترین تاثیرپذیری مربوط به عامل قصد بازدید گردشگران بوده است.

Keywords:

گردشگری , رویکرد بیوفیلیک , تصویر ادراکی , تصویر احساسی , شهر اصفهان