بررسی خصوصیات ریخت شناسی و شاخص های عملکردی در گیاه شاهدانه (Cannabis sativa L.) به وسیله آزمون پایداری
Publish place: IRANIAN JOURNAL OF HORTICALTURAL SCIENCE، Vol: 53، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 167
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-53-2_009
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
Abstract:
در این تحقیق به منظور مقایسه مشخصات ریختشناسی، عملکرد تولید الیاف ساقه، روغن و اسانس شاهدانه، بذر دو اکوتیپ بومی و یک رقم خارجی (Fedora۱۷) به همراه نتاج آن (Fedora۱۷-۲) در سه ایستگاه تحقیقاتی البرز، چالکی و صفرابسته کشت شدند و خصوصیات ریختشناسی و فیتوشیمیایی آنها مطالعه شد. بیشترین ارتفاع و بالاترین درصد ماده خشک ساقه مربوط به رقم فدورا۱۷ و نتاج آن بود، درحالیکه گستردهترین تاج پوشش، قطورترین ساقه را اکوتیپهای بومی ایران داشتند. محتوی روغن دانهها از ۸۸/۱۸ درصد در نتاج فدورا تا ۰۹/۴۰ درصد در اکوتیپ یزد متغیر بود. اکوتیپهای بومی فارس (۸۲۰ کیلوگرم در هکتار) و یزد (۸۳۰ کیلوگرم در هکتار)، بالاترین عملکرد روغن را داشتند. ارتفاع گیاهان از ۷/۹۹ سانتیمتر در ایستگاه صفرابسته تا ۵/۱۹۷ سانتیمتر در ایستگاه البرز متغیر بود. عملکرد تولید الیاف ساقه از ۱۵۶۹ کیلوگرم در هکتار (ایستگاه صفرابسته) تا ۱۳۹۹۱ کیلوگرم در هکتار (ایستگاه البرز) متغیر بود. همچنین شاهدانههای کشت شده در ایستگاه البرز از نظر خصوصیات ریخت شناسی، زایشی و عملکرد تولید ساقه نسبت به سایر ایستگاهها به طور معنیداری برتری داشتند. عملکرد اسانس در هر بوته از ۳۵/۱۱ کیلوگرم (ایستگاه چالکی) تا ۳۹/۳۶ کیلوگرم (ایستگاه البرز) متغیر بود. بنابراین کشت شاهدانه در منطقه البرز با میانگین تولید۱۳۹۹۱ کیلوگرم در هکتار الیاف، ۲/۲ تن در هکتار اسانس و ۱۱۱۰ کیلوگرم در هکتار روغن بذر قابل توصیه است. رقم های خارجی با بلندترین ساقه و بیشترین درصد ماده خشک ساقه برای تولید الیاف مناسب میباشند. همچنین خصوصیات ریختشناسی گیاه مادری (فدورا۱۷) در نتاج آن حفظ شد.
Keywords:
Authors
مهناز عبدالهی
دانشجوی دکتری، گروه علوم باغبانی وزراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فاطمه سفیدکن
استاد، موسسه جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
محسن کلاگری
دانشیار، موسسه جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
امیر موسوی
دانشیار، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :