سازوکار تاثیرگذاری توانایی زبانی بر مشکلات رفتاری کودکان با کاشت حلزون: نقش واسطه ای گفتار خصوصی و خودتنظیمی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان با کاشت حلزون، بر اساس رشد زبان با نقش واسطه ای گفتار خصوصی و خودتنظیمی است. روش: در این مطالعه همبستگی، ۱۱۴ کودک کاشت حلزون شده با دامنه سنی ۳ تا ۷ سال که حداقل یک سال از جراحی کاشت حلزون آنها گذشته است، با روش نمونه در دسترس انتخاب شدند. آزمون توانایی زبان، مقیاس گفتار خصوصی، مشاهده ساختارمند خودتنظیمی بر کودکان و پرسش نامه مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی بر مادران آنها اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که رشد زبان (۶۰/۰=b، ۰۱/۰>P) ۳۶/۰ واریانس گفتار خصوصی را پیش بینی می کند. همچنین توانایی زبان (۴۵/۰-=b، ۰۱/۰>P) و گفتار خصوصی (۲۸/۰=b، ۰۱/۰>P) توانایی پیش بینی ۴۳/۰ از پراکندگی خودتنظیمی را دارند و رشد زبان (۲۳/۰-=b، ۰۱/۰>P)، با میانجی گری گفتار خصوصی (۳۳/۰-=b، ۰۱/۰>P) و خودتنظیمی رفتاری (۲۹/۰-=b، ۰۱/۰>P) ۵۳ درصد واریانس مشکلات رفتاری را تبیین می کنند. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان کاشت حلزون شده، بر اساس توانایی زبان و با نقش واسطه ای گفتار خصوصی و خودتنظیمی رفتاری است که می توانند در راستای کاهش مشکلات رفتاری در برنامه های پیشگیری و توانبخشی مورد توجه قرار گیرند.

Keywords:

Language ability , private speech , self-regulation , behavioral problems , cochlear implant , توانایی زبان , گفتار خصوصی , خودتنظیمی , مشکلات رفتاری , کاشت حلزون