تشخیص مولکولی گونه ی Biscogniauxia mediterranea، عامل بیماری ذغالی بلوط، با استفاده از آغازگرهای اختصاصی

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 129

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARPP-5-2_014

تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401

Abstract:

چکیده گونه­ی Biscogniauxia mediterranea، عامل بیماری ذغالی بلوط، به عنوان یکی از عوامل اصلی  دخیل در زوال بلوط در ایران معرفی شده است. با این حال اطلاعاتی در مورد پراکنش، دامنه­ی میزبانی، روش­های انتشار و انتقال عامل بیماری در مناطق آلوده و همچنین احتمال شیوع بیماری در سایر مناطق جنگلی ایران در دسترس نمی­باشد. تحقیق حاضربا هدف توسعه­ی یک روش مولکولی مبتنی بر واکنش زنجیره­ای پلی­مرازی جهت تشخیص گونه­ی                    B. mediterranea براساس آغازگرهای اختصاصی گونه، اجرا گردید. بدین منظور نمونه­برداری از درختان بلوط با علایم بیماری ذغالی در استان ایلام صورت گرفت. عامل بیماری با استفاده از تکنیک­های متعارف در بیماری­شناسی گیاهی جداسازی و خالص سازی گردید. جدایه­های Biscogniauxia  براساس ویژگی­های ریخت­شناختی مرحله­ی جنسی و توالی یابی ناحیه ITS-rDNAگونه­ی B. mediterranea شناسایی گردیدند. داده­های توالی ناحیه­ی ITS-rDNA برای کلیه­ی گونه­های Biscogniauxia  موجود در بانک ژن دریافت و همراه با توالی­های ایجاد شده در این تحقیق زیر هم چینی و یک جفت آغازگر اختصاصی (BmF/BmR) با طول قطعه­ی مورد انتظار۴۰۰ جفت باز، برای تشخیص مولکولی B. mediterranea  طراحی گردید. کارایی جفت آغازگر طراحی شده با استفاده از DNA جدایه­های  B. mediterranea و دیگر گروه­های قارچی جداسازی شده از بافت­های درختان بلوط طی واکنش زنجیره­ای پلی­مرازی ارزیابی گردید. نتایج حاصل از بررسی محصول واکنش روی ژل آگارز نشان داد که قطعه ۴۰۰ جفت بازی فقط از جدایه­های گونه­ی B. mediterranea تکثیر می شود. آغازگرهای اختصاصی طراحی شده در این تحقیق در برنامه­های مربوط به ردیابی عامل بیماری، مطالعه­ی پراکنش، دامنه­ی ­میزبانی و روش­های انتشار عامل بیماری قابل استفاده خواهند بود.

Keywords:

واژه ­های کلیدی: اندوفیت , بیماری نوظهور , زوال بلوط , زایلاریاسه

Authors

مهدی ارزنلو

دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.

سعید قاسمی اسفهلان

استاد، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.

سیما خدایی

دانشجوی دکتری، رشته بیماری شناسی گیاهی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.

مجید توکلی

دانشجوی دکتری، رشته حشره شناسی کشاورزی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.

اسداله بابای اهری

استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Anselmi N, Mazzaglia A and Vannini A, ۲۰۰۰. The role ...
  • Arzanlou M, Abeln ECA, Kema GHJ, Waalwijk C, Carlier J, ...
  • Arzanlou M and Narmani A, ۲۰۱۴. Multiplex PCR for specific ...
  • Bakhshi M, Arzanlou M and Babai-Ahari A, ۲۰۱۱. Uneven distribution ...
  • Callan BE and RogersJD, ۱۹۸۶. Cultural characters and anamorphs of ...
  • Hsieh H-M, Ju Y-M and Rogers JD, ۲۰۰۵. Molecular phylogeny ...
  • Jurc D and Ogris N. ۲۰۰۵. First reported outbreak of ...
  • Lievens B and Thomma BPHJ, ۲۰۰۵. Recent developments in pathogen ...
  • Luchi N, Capretti P, Pinzani P, Orlando C and Pazzagli ...
  • Luchi N, Capretti P, Vettraino AM, Vannini A, Pinzani P ...
  • Mazzaglia A, Anselmi N, Gasbarri A and Vannini A, ۲۰۰۱. ...
  • Maxwell A, Jackson SL, Dell B and Hardy GESJ, ۲۰۰۵. ...
  • Mirabolfathi M, ۲۰۱۳. Outbreak of charchoal diseaseon Quercus spp and ...
  • Mirabolfathi M, Groenewald JZ and Crous PW, ۲۰۱۱. The occurrence ...
  • Raei S, Khodaparast SA and Abbasi M, ۲۰۱۴. More records ...
  • Ragazzi A, Ginetti B and Moricca S, ۲۰۱۲. First report ...
  • Tamura K, Stecher G, Peterson D, Filipski A and Kumar ...
  • Vannini A and Scarascia Mugnozza G, ۱۹۹۱. Water stress : ...
  • Vannini A and Valentini R, ۱۹۹۴. Influence of water relations ...
  • White T J, Bruns T, Lee S and Taylor J, ...
  • نمایش کامل مراجع