بررسی برهمکنش میان قارچ بیمارگر Metarhizium anisopliae، شته Myzus persicae و میزبان گیاهی آن کلزا

چکیده اثر غلظت های مختلف جدایه EUT۱۱۵ قارچ Metarhizium anisopliae به همراه شاهد، بر مراحل مختلف رشدی شته ی سبز هلو Myzus persicae، روی سه ژنوتیپگیاه کلزا Brassica napus، در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد ۳۰ شته از هر مرحله ی رشدی با قارچ تیمار و به تشتک های پتری حاوی دیسک های برگی روی آب- آگار ۲ درصد منتقل شد. مرگ و میر شته ها به صو­رت روزانه تا ۱۴ روز پس از شروع آزمایش ثبت شد. بر اساس نتایج، بیشترین مرگ و میر شته ی سبز هلو، پس از ۷ روز روی ژنوتیپ RGS۰۰۳ (۴۴/۰±۴۷/۵) و کم ترین مقدار آن در ژنوتیپزرفام (۴۵/۰±۹۷/۴) به دست آمد که بین این دو ژنوتیپاختلاف معنی دار مشاهده شد. بیشترین مرگ و میر در بین مراحل مختلف رشدی در حشرات بالغ اتفاق افتاد و ۶۵/۰ ± ۶۴/۷ و ۵۰/۰ ± ۲۸/۸ شته به ترتیب ۷ و ۱۴ روز پس از شروع آزمایش محاسبه شد و در بین غلظت های مختلف قارچ، غلظت ۱۰۷ کنیدی در میلی­لیتراز قارچ، موجب بیشترین مرگ و میر پس از ۷ (۲۴/۰ ± ۳۸/۸ شته) و ۱۴ (۱۲/۰ ± ۶۰/ ۹ شته) روز شد. نتایج نشان داد که غلظت قارچ و مرحله ی رشدی شته اثر متقابل بر یکدیگر دارند. پیشنهاد می شود برای کنترل آلودگی های شدید در مزارع کلزا توسط شته ی سبز هلو، از ژنوتیپRGS۰۰۳ و غلظت ۱۰۷کنیدی در میلی­لیتر از قارچ استفاده شود. میانگین مرگ و میر شته، با افزایش زمان از شروع پاشش قارچ بیمارگر، افزایش یافت که نشان دهنده اهمیت اجساد شته حاوی اسپور قارچ به عنوان منبع آلودگی در محیط اطراف می باشد.

بررسی برهمکنش میان قارچ بیمارگر Metarhizium anisopliae، شته Myzus persicae و میزبان گیاهی آن کلزا Keywords:

واژه­ های کلیدی: جدایه , کنیدی , مرحله رشدی , مرگ و میر