تحلیل شناختی شیوه معناسازی درگفتمان سینما بر پایه نظریه آمیختگی مفهومی: مطالعه موردی فیلم فروشنده

هدف از این پژوهش تحلیل شناختی معناسازی در گفتمان سینما بر پایه شبکههای آمیختگی مفهومی فوکونیه و ترنر (۲۰۰۲) است. مطالعه حاضر با بهره گیری از روش تحلیل محتوای کیفی و با رویکرد توصیفی-تفسیری، شیوههای انطباق و عناصر سازنده شبکه مفهومی آمیختهداستان فیلم ایرانی فروشنده به کارگردانی اصغر فرهادی را از نظر می گذراند. نظریهآمیختگی مفهومی نظامی از شناخت پشت صحنه را نشان میدهد که در بر گیرنده مقولهبندی، نگاشتها، فرافکنیهای ساختاری و محرکهای ذهنی پویا است. وجود فضاهای درونداد متعدد، روابط حیاتی مختلف چون هویت، علت و معلول، تغییر، زمان و بازنمایی از جمله مواردی است که به فروشنده یک ساختار آمیخته آینهای می دهد و مفهوم آمیخته خسران و هبوط از آن استنباط میشود. نتایج این مطالعه بر ضرورت توجه به ذهن در مطالعات گفتمانی تاکید میکند و نشان میدهد گسترش کاربرد نظریه آمیختگی مفهومی به واکاوی گفتمان سینما میتواند در تبیین شیوه های معناسازی در صنعت فیلمسازی و سینما موثر باشد.

Keywords:

conceptual blending theory , vital relations , Discourse , movie , Salesman , sociolinguistics