مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت والدین و آموزش فرزندپروی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی والدینی مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونی سازی شده

هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت والدین و آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی والدینی در مادران کودکان با مشکلات رفتاری برونی سازی شده بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل مادران کودکان با مشکلات رفتاری برونی سازی شده در سنین پیش از دبستان در شهرستان نجف آباد بود. نمونه گیری به­شیوه در دسترس انجام شد. بدین ترتیب ۴۵ نفر از مادران داوطلب پس از بررسی ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارش شدند. آموزش مدیریت والدین و آموزش فرزندپروری متنی بر پذیرش و تعهد هر یک طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای دو گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشت. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی الدینی دومکا بود . برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو مداخله  در مراحل پس آزمون و پیگیری موجب افزایش معنا دار خودکارآمدی والدینی در مادران شده اند در حالی که نمرات گروه کنترل تغییر معنی داری نداشته است. به­علاوه تاثیر آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد از تاثیر آموزش مدیریت والدبن بالاتر بود  (p<۰.۰۱). می توان نتیجه گرفت که مداخلات این پژوهش برای مدیریت مشکلات رفتاری برونی سازی شده کودکان در سنین پیش از دبستان و افزایش احساس کفایت و رضایت از خود در مادران موثر است و از آنها می توان در کارگاه های آموزشی و مشاوره فرزندپروری استفاده کرد.

Keywords:

فرزندپروری , آموزش مدیریت والدین , پذیرش و تعهد , خودکارآمدی والدینی , مشکلات رفتاری برونی سازی شده