بررسی فقهی حق اشتغال زوجه و محدودیت های آن از منظر فقه و حقوق اسلامی

با توجه به شرایط امروزی؛ گسترش حقوق بشر و ادعای تساوی زن و مرد در تمام عرصه ها، حق اشتغال زوجه و محدودیت های آن مساله مهمی است که باید از منظر فقه و حقوق اسلامی مورد بررسی و تحقیق قرار بگیرد و از منظر نظام حقوقی اسلام، به این مساله و پرسش پاسخ داده شود که آیا زوجه حق اشتغال دارد، یانه و اگر این حق را دارد، آیا به صورت مطلق است و یا محدود؟ نگارنده در این مقاله با توجه به آیات، روایات، نظام حقوقی اسلام و انظار فقیهان، در صدد پاسخ به پرسش فوق بوده و به نتایجی رسیده است که چکیده آن عبارت است از این که اصل حق اشتغال زوجه در نظام حقوقی اسلام امری است کاملا پذیرفته شده و در آیات مختلف از قرآن کریم – مانند آیات ۳۲، ۱۰ و ۶۲ سوره نساء، جمعه و هود، سیره و احادیث نبوی، مورد پذیرش و تایید قرار گرفته و بسیاری از فقیهان نیز آن را پذیرفته اند ولی در عین حال یکسری محدودیت های برای این حق وجود دارد که عبارت است از وظیفه ی اطاعت از زوج، شرط ضمن عقد زوج بر عدم اشتغال، حفظ نظام خانواده، حاکمیت نظم در کانون خانواده و اهمیت تربیت فرزند. در صورتی که اشتغال زوجه موجب تضییع حقوق زوج شود، مخالف با شان خانواده باشد و یا موجب اختلال در نظم خانواده، یا تربیت فرزندان و ... شود، زوج حق دارد که مانع اشتغال زوجه شده و او را از کار در خارج از منزل و یا کار خاص بازدارد.