بررسی تاثیر اسانس آویشن دنایی، فوزتیل آلومینیوم و مانکوزب- متالاکسیل در کنترل بیماری پوسیدگی طوقه خیار در اثر بیمارگر Phytophthora sp. با استفاده از دو روش تحلیل پارامتریک و تجزیه واریانس
Publish place: Journal of Vegetables Sciences، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 145
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IUVS-6-1_008
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
Abstract:
کشت خیار به صورت گلخانهای در ایران در سالهای اخیر بسیار گسترش پیدا کرده است. در این بررسی، تاثیر اسانس آویشن دنایی و دو قارچکش فوزتیلآلومینیوم و متالاکسیل- مانکوزب برای بیماری بوتهمیری گیاه خیار گلخانه ای ناشی از شبه قارچ فیتوفتورا، در سال ۱۳۹۸ در دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا-ورامین، مطالعه شد. در آزمون گلخانهای اثر تیمارهای مذکور بر روی فعالیت آنزیمهای پراکسیداز، کاتالاز و همچنین آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز در گیاه خیار که به وسیلهی شبه قارچ Phytophthora sp. آلوده شده بود، اندازهگیری شد. نتایج تاثیر تیمارهای مختلف بر مکانیسمهای دفاعی گیاه خیار نشان داد که بیشترین فعالیت سه آنزیم پراکسیداز، کاتالاز و همچنین آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز مربوط به تیمار گیاه خیار آلودهی تیمار شده با غلظت ۱۵۰ پیپیام قارچکش فوزتیل آلومینیوم بوده که در ششمین روز بعد از آلودهسازی با بیمارگر این میزان فعالیت در مورد آنزیم پراکسیداز به مقدار ΔOD/Min/mg protein ۹۵/۱ رسید. روند فعالیت هر سه آنزیم تا روز ششم افزایشی و سپس کاهشی بود، به این صورت که در روز دهم بعد از آلودهسازی خیارها با عامل بیمارگر، میزان فعالیت این آنزیم در تیمار فوزتیل آلومینیوم کاهش یافت و به مقدار ΔOD/Min/mg protein ۲۹/۱ رسید. تیمار استفاده از قارچکش فوزتیل آلومینیوم در تمام روزهای نمونهبرداری نسبت به همهی تیمارهای دیگر دارای اختلاف معنیدار از نظر سطح فعالیت آنزیم بود. در تمام روزهای نمونه برداری، فعالیت آنزیمها در تیمار متالاکسیل-مانکوزب بهصورت معنیداری بیشتر از شاهد بود. در روز دهم بعد از نمونهبرداری میزان فعالیت هر سه آنزیم در تمام تیمارها نسبت به روز هشتم کاهش یافت، اما باز روند فعالیت آنزیم در مورد تیمارهای مختلف مانند سایر روزها بود. به عبارت دیگر همهی تیمارها قادر به افزایش فعالیت این آنزیم نسبت به شاهد بودند، اما مهمتر از آن این آنزیم تحت تاثیر روزهای نمونهبرداری نیز بود. نتایج نشان داد که تیمار آویشن دنایی در تمام روزهای نمونهبرداری قادر به القای آنزیمهای دفاعی در برابر بیمارگر بود. به بیانی دیگر اسانس این گیاه توانست در کنار القاگرهای شیمیایی بر مکانیسمهای دفاعی گیاه اثر گذاشته و از این راه، باعث کاهش خسارت بیمارگرها به گیاه شود.
Keywords:
Authors
جلال غلام نژاد
هیات علمی