اثرات مصرف سطوح مختلف لیزو فسفولیپید بر عمکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی، صفات کمی وکیفی لاشه، فراسنجه های خونی و آنزیم های کبدی در بره های پرواری نر آمیخته های زل و افشاری

هدف: در نژاد های آمیخته و یا نژاد های پربازده که لزوم استفاده از منابع لیپیدی در جیره برای تامین سطح انرژی مورد نیاز دام است ، به منظور افزایش بهره وری مصرف چربی و افزایش قابلیت هضم آن ، استفاده از لیزوفسفولیپید دارای مزایایی می باشد. همچنین امکان استفاده از چربی در جیره با حفظ سایر شرایط فیزیولوژی گوارشی ، سبب کاهش مصرف غلات و جلوگیری از ناهنجاری های متابولیکی نظیر اسیدوز می شود. این پژوهش به منظور بررسی اثرات مصرف سطوح مختلف لیزو فسفولیپید بر عمکرد، صفات کمی و کیفی لاشه، قابلیت هضم ظاهری، برخی فراسنجه های خونی و آنزیمهای کبدی در بره های پرواری نر آمیخته های افشاری انجام شد. مواد و روشها: در این پژوهش از تعداد ۲۴ راس بره نر آمیخته زل با افشاری با میانگین وزن ۹/۱ ± ۸۵/ ۲۹ کیلوگرم و میانگین سن ۴ ماه استفاده شد. بره های آزمایشی در ۴ تیمار و ۶ تکرار در هر تیمار به مدت ۹۰ روز مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایش شامل: ۱) تیمار شاهد بدون افزودن لیزوفسفولیپید در جیره و با جیره حاوی منبع لیپید ۲) تیمار جیره ای حاوی منبع لیپید به اضافه افزودن ۲۵/۰ درصد لیزوفسفولیپید در جیره ۳) تیمار جیره ای حاوی منبع لیپید به اضافه افزودن ۵۰/۰ درصد لیزوفسفولیپید در جیره ۴) تیمار جیره ای حاوی منبع لیپید به اضافه افزودن ۷۵/۰ درصد لیزوفسفولیپید در جیره بود. یافته ها: نتایج نشان داد که، افزودن مکمل لیزوفسفولیپید به جیره بره های پرواری تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک روزانه دارد (۰۵/۰>p) . استفاده از۷۵/۰درصد مکمل لیزوفسفولیپید سبب افزایش مصرف خوراک شد. در پژوهش حاضراستفاده از مقدار ۷۵/۰ درصد جیره مکمل لیزوفسفولیپید سببب کاهش مقدار عددی ضریب تبدیل خوراک شد اما این کاهش به لحاظ عددی معنی دار نبود (۰۵/۰لیزوفسفولیپید دریافت کرده بودند نسبت به گروه شاهد بیشتر بود . همچنین گروهی که مقدار ۷۵/۰ درصد مکمل لیزوفسفولیپیددریافت کرده بود نسبت به گروه شاهد و سایر گروهها، وزن نهایی بیشتری داشتند(۰۵/۰>p). قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام، در گروههای آزمایشی با گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت. اما قابلیت هضم ظاهری چربی خام در همه گروههایی که مکمل لیزوفسفولیپید دریافت کرده بودند نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. قابلیت هضم NDF ، در گروههایی که مقادیر ۵/۰ و ۷۵/۰ درصد جیره مکمل لیزوفسفولیپید دریافت کرده بودند افزایش یافت. این درحالی است که قابلیت هضم ADF، تنها در گروهی که مقدار۷۵/۰ درصد مکمل لیزوفسفولیپید دریافت کرده بود، افزایش معنی داری یافت. تیمارهای آزمایشی بر غلظت گلوکزو پروتئین خام سرم خون دام های آزمایشی، تاثیری نداشتند. همچنین غلظت اوره ،کلسترول ،تری گلیسیرید ، LDL و VLDLسرم خون با مصرف مکمل لیزوفسفولیپید افزایش یافت. اما غلظت HDL سرم خون کاهش یافت. همچنین تیمارهای آزمایشی بر غلظت آنزیمهای کبدی در سرم خون تاثیر نداشتند. اگرچه غلظت آنزیمهای آلکالین فسفاتاز(ALP)، آلانین آمینوترانسفراز(ALT) و آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST)، در روز ۹۰ آزمایش در گروههایی که مکمل لیزوفسفولیپید دریافت کرده بودند، از لحاظ عددی از تیمار شاهد بیشتر بود، اما این افزایش از لحاظ آماری معنی دار نبود(۰۵/۰لیزوفسفولیپید بر قابلیت هضم چربی ، صفات عملکردی و بدون ایجاد شرایط نامطلوب بر قابلیت هضم الیاف (NDF و ADF) ، آنزیم های کبدی در جیره بره های نر پرواری آمیخته نژاد زل با افشاری، قابل استفاده می باشد.

Keywords:

آنزیم های کبدی , صفات لاشه , عملکرد , فراسنجه های خونی , لیزوفسفولیپید